بمب‌افکن راهبردی
بمب‌افکن راهبردی یا بمب‌افکن استراتژیک، هواپیمای بمب‌افکنِ دوربردِ پهن‌پیکری است که برای حمل و رها کردن حجم زیادی از سلاح‌های هوابه‌زمین طراحی شده‌است. اصولاً هدف اصلی از استفادهٔ بمب‌افکن راهبردی و برخلاف بمب‌افکن‌های تاکتیکی، نفوذ به قلب دشمن و هدف قرار دادن تأسیسات راهبردی دشمن همچون کارخانه‌ها، نیروگاه‌ها و پایگاه‌های نظامی است. بمب‌افکن راهبردی، علاوه بر بمباران، بعضاً برای مأموریت‌های تاکتیکی نیز استفاده می‌شوند.[1]
.jpg.webp)
نگاره‌ای از یک فروند راکول بی-۱ لنسر مجهز به موشک‌های ای‌جی‌ام-۱۵۸ جی‌ای‌اس‌اس‌ام بر فراز پایگاه نیروی هوایی ادواردز.
راکول بی-۱ لنسر یک بمب‌افکن راهبردی دوربرد چهار موتورهٔ مافوق صوت نیروی هوایی آمریکا است که از بال متحرک بهره می‌برد.
راکول بی-۱ لنسر یک بمب‌افکن راهبردی دوربرد چهار موتورهٔ مافوق صوت نیروی هوایی آمریکا است که از بال متحرک بهره می‌برد.
بمب‌افکن‌های راهبردی فعلی آمریکا. به‌ترتیب از پایین به بالا: بی-۲ اسپیریت، بی-۱ لنسر، بی ۵۲.
تعدادی از بمب افکن‌های راهبردی
- بی-۱ لنسر (۷۵٬۰۰۰ پوند) (آمریکا)
- بی-۲ شبح (۴۰٬۰۰۰ پوند) (آمریکا)
- بی-۲۱ ریدر (ورود به خدمت ۲۰۲۵) (آمریکا)
- بی-۵۲ استراتوفورترس (۷۰٬۰۰۰ پوند) (آمریکا)
- توپولف-۲۲ ام (۴۶٬۰۰۰ پوند) (روسیه)
- توپولوف تی‌یو-۹۵ (۳۳٬۰۰۰ پوند) (روسیه)
- توپولف تی‌یو-۱۶۰ (۸۸٬۲۰۰ پوند) (روسیه)
- آورو والکان (۷۵٬۰۰۰ پوند) (انگلستان)
منابع
- http://en.wikipedia.org/wiki/Strategic_bomber بازبینی در ۹ مهٔ ۲۰۱۲
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.