بنگاه آبلوله بیرجند
بنگاه موقوفه آبلوله بیرجند، اولین سازمان آبرسانی در ایران[1] است که در سال ۱۳۰۲ خورشیدی به منظور تأمین آب قابل شرب مردم شهر بیرجند، توسط ۳۰ تن از خیرین این شهر و با کمک محمد ابراهیم خان علم تأسیس گردید. فعالیت این سازمان خیریه باعث گردید تا شهر بیرجند به عنوان اولین شهر در ایران از لوله کشی آب شهری برخوردار گردد.[2]
در دوران قاجار به سبب شور بودن آب قناتهای بیرجند، مردم از آب‌انبارها استفاده می‌کردند که اغلب تنها در بهار و زمستان آب داشتند. محمدابراهیم خان علم که حاکم وقت قائنات و بیرجند بود، برای حل این مشکل، پس از مشورت و کمک از خیرین و بزرگان شهر بیرجند، نسبت به خرید لوله‌های چدنی از هندوستان اقدام کرده و باقی‌مانده لوله‌هایی را که توسط ارتش انگلستان و به‌واسطه پایان جنگ جهانی اول در سفیدآبه جا گذاشته شده بود و نیز آب شیرین قنات دشت علی آباد در شرق بیرجند را خریداری می‌کند. این بنگاه به مدت ۷۰ سال و تا سال ۱۳۷۲ خورشیدی، وظیفه تأمین آب شرب مردم بیرجند را همچنان برعهده داشت ولیکن پیرو مصوبه مجلس شورای اسلامی و علی‌رغم مخالفت گردانندگان آن، فعالیتهای آن به شرکت آب و فاضلاب واگذار شد.[2]
منابع
- «روزنامه دنیای اقتصاد،۰۶/۰۶/۸۵». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۴ مه ۲۰۰۸.
- پایگاه خبری خبرگزاری ایرنا