بوناونتورا کاوالیری

بوناونتورا فرانچسکو کاوالیری (به ایتالیایی: Bonaventura Francesco Cavalieri ; لاتین: Cavalerius‎؛ ۱۵۹۸–۳۰ نوامبر ۱۶۴۷) ریاضیدانی نام‌دار و یکی از پیروان فرقه مسیحیت یسوعی سده ۱۷ میلادی در ایتالیا بود.[1] او برای کارش روی مسائل اپتیک و حرکت، ایجاد اصل کاوالیری، پیشبرد حساب دیفرانسیل و انتگرال و معرفی لگاریتم به ایتالیا شهرت دارد. اصل کاوالیری در هندسه تا حدی پیش‌درآمدی برای حساب انتگرال بشمار می‌رود.

بوناونتورا کاوالیری
Bonaventura Cavalieri
کاوالیری، رهبری به سوی انتگرال
زادهٔ۱۵۹۸
میلان
درگذشت۳۰ نوامبر ۱۶۴۷
بولونیا
ملیتدوک‌نشین میلان
محل تحصیلدانشگاه پیزا
پیشهریاضیات
شناخته‌شده برایاصل کاوالیری
فرمول تربیع کاوالیری

بوناونتورا کاوالیری اهل دوک‌نشین میلان، از همان سال‌های نخستین به ریاضیات علاقه‌مند بود، و به ظاهر با تأثیر از گالیله، روش «غیرقابل تقسیم‌ها» را در هندسه به وجود آورد که در اثر بزرگ او در سال ۱۶۳۵، با عنوان «هندسه، با طرح تازه‌ای بر اساس غیرقابل تقسیم‌های پیوسته»، به شهرت رسید.[2]

بنای یادبود کاوایری اثر جیووانی آنتونیو لابوس، میلان، ۱۸۴۴

جستارهای وابسته

پانویس
  1. Amir Alexander (2014). Infinitesimal: How a Dangerous Mathematical Theory Shaped the Modern World. Scientific American / Farrar, Straus and Giroux. ISBN 978-0-374-17681-5.
  2. «هندسه کاوالیری». شبکه ملی مدارس ایران رشد. ۱۵ تیر ۱۳۸۶. دریافت‌شده در ۱۶ ژوئن ۲۰۱۷.

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بوناونتورا کاوالیری موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.