بونی ام
بُونی‌اِم (به انگلیسی: Boney M) گروه موسیقی سرشناسی در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی بود که شامل ۴ سیاهپوست اهل هند غربی یا همان (منطقه کارائیب) بود؛ البته تمام ملودی‌ها و ترانه‌ها توسط یک آلمانی به نام فرانک فاریان تهیه می‌شد و حتی وی به‌جای هر چهارتای آنها پشت صحنه می‌خواند، و در اکثر مواقع (به غیر از برخی از اجراهای زنده) آن چهار تن فقط لب می‌زدند؛ و در واقع این گروه چهار نفره توسط فاریان برای روی صحنه گلچین شده بودند.
| بُونی‌اِم | |
|---|---|
 بُونی‌اِم (به‌معنای ام استخوانی)در سال ۱۹۸۱ | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| خاستگاه | آلمان غربی |
| ژانر | |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۷۴-۱۹۸۹ |
| ناشر(ان) | آتلانتیک رکوردز سونی میوزیک |
| اعضای پیشین | |
این گروه در زمان خود، علاوه بر کشورهای غربی، در کشورهای غیرغربی مانند شوروی و ایران نیز پرطرفدار بود و حتی در سال ۱۳۵۵ ه.ش به ایران سفر کردند و برای هواداران خود برنامه اجرا کردند.
آن‌چه شهرتی یک‌باره و جهانی برای گروه بُونی‌اِم به‌همراه آورد، اجرای ترانه ددی کول (Daddy Cool) در سپتامبر ۱۹۷۶ بود. ترانه‌های معروف بعدی گروه، ما بیکر (Ma Baker) در سال ۱۹۷۷ و رودخانه‌های بابل (Rivers of Babylon) و راسپوتین در سال ۱۹۷۸ میلادی بودند.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- گُرجی‌ها با راسپوتین در برابر روس‌ها، بی‌بی‌سی فارسی
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «.Boney M». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ ژانویه ۲۰۰۸.
