تدفین کشته‌شدگان جنگ در دانشگاه صنعتی شریف
تدفین شهدای گمنام، در دانشگاه صنعتی شریف (در تاریخ ۲۲ اسفند ۱۳۸۴)، باعث بروز اختلافاتی شد ، طی این جریان پیکر بی‌نشان سه کشته جنگ ایران و عراق در شبستان شمالی مسجد دانشگاه به خاک سپرده شدند.
آغاز ماجرا و قول مسئولین دانشگاه
با گسترده شدن زمزمه‌های طرح تدفین کشته‌شدگان جنگی در دانشگاه، واحد صنفی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اقدام به برگزاری یک نظر سنجی با از دانشجویان کرد. علی‌رغم کوتاه بودن زمان نظرسنجی (سه ساعت) بیش از ۱۲۰۰ نفر از دانشجویان در آن شرکت کردند. از این بین بیش از ۸۳ درصد از دانشجویان با این طرح مخالف بوده و عده‌ای نیز به آن رای ممتنع دادند. (در صحت و بی‌طرفی این اطلاعات تردید جدی وجود دارد چرا که اخذ حتی یک رای موافق هم ذکر نشده).
پس از این اقدام، انجمن اسلامی، طی فراخوانی از دانشجویان خواست تا با برگزاری یک تجمع نسبت به اجرای این طرح به اعتراضی پیشگیرانه دست بزنند. تجمع در ساعت ۱۲ روز ۲۱ اسفند در ساختمان ابن سینا دانشگاه و با حضور بیش از سیصد نفر از دانشجویان برگزار شد. پس از ساعتی دانشجویان معترض به سمت دفتر ریاست دانشگاه به حرکت درآمدند و با ادامه تجمع در مقابل این دفتر خواهان حضور سعید سهراب‌پور، رئیس دانشگاه، در جمع خود شدند، خواسته‌ای که برآورده نشد و در مقابل وثوقی وحدت، معاونت دانشجویی و فرهنگی دانشگاه به نمایندگی از ریاست دانشگاه در جمع دانشجویان حاضر شده و کتباً تعهد داد که این طرح تا پایان تعطیلات نوروزی اجرا نشده و پس از آن نیز در میان دانشجویان به رفراندوم گذاشته شود. این وعده عملی نشد.
روز تدفین
فردای آن روز و علی‌رغم وعده‌های مسئولین دانشگاه، دانشجویان به هنگام ورود به دانشگاه متوجه تغییراتی در حال و هوای دانشگاه شدند. این تغییرات حاکی از آن بود که طرح تدفین شهدا در آن روز به اجرا در خواهد آمد. نوشته‌های تبلیغاتی بسیج دانشجویی نیز که بر روی دیوارهای دانشگاه نصب شده بود این موضوع را تصدیق می‌کرد.
دانشجویان که تمامی تلاش‌های روز گذشته خود را از بین رفته می‌دیدند، با مراجعه به انجمن اسلامی، خواستار اقدام در جهت برگزاری یک تجمع دیگر شدند. اعضای انجمن تصمیم به برگزاری یک تجمع دیگر گرفتند. هرچند از شروع اقدام انجمن جهت برگزاری تجمع (ساعت ۹)، تا موعد برگزاری آن (ساعت ۱۱) فرصت کافی وجود نداشت، این تجمع با حضور غیرمنتظره بیش از ۵۰۰ دانشجو، شامل دانشجویان مخالف و موافق تدفین شهدا، در مقابل ساختمان ابن سینا برگزار شد.
پس از مدتی تجمع کنندگان موافق و مخالف به سمت مسجد دانشگاه، محلی که برای دفن شهدا در نظر گرفته شده بود حرکت کردند که در این زمان تعداد تجمع کنندگان تا نزدیک به ۸۰۰ نفر نیز افزایش یافت.
پس از مدتی توقف در پشت درهای قفل شده مسجد، با باز شدن این درها، دانشجویان موافق و مخالف به صحن مسجد وارد شده و در مقابل رواقی سه قبر در درون حفر شده بود تجمع کردند.
در طول بیش از چهار ساعت حضور دانشجویان موافق و مخالف، تجمع با برگزاری یک تریبون آزاد با شرکت مخالفین و موافقین ادامه یافت. پس از آن سعید حدادیان، مداح سرشناس پشت تریبون رفت و با ذکر روایت جلوگیری از دفن پیکر امام حسن بن علی در صدر اسلام از دانشجویان درخواست کرد جلو دفن شهدا را نگیرند. پس از آن نیز دانشجویان با ورود سه تابوت به داخل صحن دانشگاه غافل گیر شدند.
حمل کنندگان تابوت‌ها به سرعت به سمت شبستان شمالی که قبرها در آنجا حفر شده و دانشجویان مخالف نیز در همان‌جا تجمع کرده بودند، حرکت کردند و در حالی که سعی در پراکنده کردن مخالفین داشتند خود را به قبرها رسانده و ضمن اقامه نماز بر پیکر سه کشته شده، ایشان را دفن نمودند. پس از آن برخی رسانه‌ها خبر از ضرب و شتم دانشجویان مخالف یا استفاده از اسپری فلفل دادند، با این حال هیچ مدرکی از این ادعا در تصاویر و فیلم‌های متعددی که از مراسم تهیه شده وجود ندارد.
پس از آن، عده‌ای از مخالفان به سمت دفتر ریاست دانشگاه حرکت کردند و رئیس دانشگاه را مضروب کردند، که در نتیجه وی بستری و پس از مدتی از بیمارستان مرخص شد.
در این روز مهرداد بذرپاش مشاور رئیس‌جمهور، رئیس گروه مشاوران جوان محمود احمدی‌نژاد و رئیس سابق بسیج دانشجویی دانشگاه در مسجد حضور داشت.
پیامدها
پس از گذشت تقریباً یک ماه از درگیریها ۱۸ نفر از دانشجویان مخالف به کمیتهٔ انضباطی دانشجویان احضار شدند.[1][2] بر اساس برگه‌های احضاریه دانشجویان، تمامی احضار شدگان به اخلال در نظم عمومی دانشگاه متهم شده بودند و تنها یکی از آن‌ها اقدام به ضرب و شتم ریاست دانشگاه را در پرونده خود داشت.
صدور حکم کمیتهٔ انضباطی
در روز ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۵ حکم دو نفر از دانشجویان به‌طور غیررسمی از طرف رئیس کمیتهٔ انضباطی اعلام شد. یکی از آن‌ها که به اتهام ضرب و شتم رئیس دانشگاه با دو ترم تعلیق از تحصیل مواجه شده بود شب اقدام به خودکشی کرد. پس از آنکه دوستانش از روی بسته‌های قرص متوجه خودکشی او شدند او را به بیمارستان لقمان رساندند.[3]
پیوند به بیرون
پانویس
- «www.advarnews.com». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۰۶.
- ISNA - 04-14-2006 - 85/1/25 - سرویس: / فقه و حقوق - حقوق سیاسی / شماره خبر: 696439
- «www.advarnews.com». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ مه ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۷ مه ۲۰۰۶.