ترقی
در تاریخ‌نگاری، ایده ترقی نظریه‌ای است مبنی بر این که پیشرفت‌ها درفناوری، علم، و سازماندهی اجتماعی می‌تواند در وضعیت بشری بهبود ایجاد کند. یعنی مردم می‌توانند از طریق توسعهٔ اقتصادی از نظر (مدرنیزاسیون) و استفاده از علم و فناوری (ترقی علمی) کیفیت زندگی (ترقی اجتماعی) سعادتمندتر باشند. فرض بر این است که این فرایند هنگامی رخ می‌دهد که مردم خرد و مهارت‌های خود را به کار ببندند، زیرا این روند به‌طور الهی مقدر نشده است.
| بخشی از مجموعه ی سیاست درباره ی: |
| ترقی‌خواهی |
|---|
| ایده ها |
|
| تاریخچه |
|
|
ایدهٔ ترقی ابتدائاً در قرن هجدهم میلادی در عصر روشنگری ظهور کرد.[1][2] جنبش‌های مهم این دوره آنسیکلوپدی ی دیدرو که کارزاری علیه اقتدار و خرافه به راه انداخت، و انقلاب فرانسه بود.
جستارهای وابسته
منابع
- Becker, Carl L. (1932). The Heavenly City of the Eighteenth-Century Philosophers. New Haven: Yale University Press.
- Hazard, Paul (1963). European Thought in the Eighteenth Century. New York: Meridian Books.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Idea of Progress». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۴.
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.