تضمن
در کاربردشناسی، زیررشته‌ای از زبان‌شناسی، تضمن (انگلیسی: Implicature) چیزی‌ست که گوینده با یک گفته، بدون بیان عینی، القا یا به شکل ضمنی اظهار می‌کند. پل گرایس، فیلسوف بریتانیایی، این اصطلاح را در سال ۱۹۷۵ ابداع کرد.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Implicature». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ فوریه ۲۰۱۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.