توافقنامه مجوز کاربر نهایی
در نرم‌افزار مالکیتی، یک توافقنامه مجوز کاربر نهایی (به انگلیسی: EULA) یا قرارداد مجوز نرم‌افزار، قراردادی است خریدار و صادر کننده مجوز که حق استفاده از نرم‌افزار را به خریدار می‌دهد. این مجوز ممکن است علاوه بر حقوق طبیعی خریدار از جمله دکترین اولین فروش و 17 U.S.C. § 117 (آزادی در استفاده، بایگانی، فروش مجدد و پشتیبان‌گیری با محدودیت‌های قانونی)، راه‌های مجاز استفاده از نسخه را تعریف کند.
بسیاری از تولیدکنندگان نرم‌افزار، قراردادها را تنها به صورت دیجیتال تهیه کرده و از طریق گذاشتن پیوند، قبل از نصب نرم‌افزار از کاربر می‌خواهند که آن را «قبول کند». از آنجایی که کاربر معمولاً تا پیش از سفارش و خرید نرم‌افزار، این قرارداد را نمی‌بیند، این اسناد ممکن است به عنوان قرارداد الحاقی به حساب آیند.
منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.