تولع
تولع(عبری:תּוֹלָע به معنی «کرم حشره»)از شخصیت‌های تنخ یهودی یا عهد عتیق در انجیل است که نخستین بار نامش در کتاب داوران ذکر شده‌است. او هفتیمن داور اسرائیل و از داوران کوچک است که پس از ابیملک پسر جدعون و پیش از یائیر داوری داشته‌است. نام پدر او فواه و نام پدربزرگ او دودوی از خاندان تولعیان[1] طایفه یساکار[2] بوده‌است. او بیست و سه سال در اسرائیل داوری کرد و پس از آن در شامیر واقع در کوه افرایم و نزدیکی سامره دفن شد.[3] در میان داوران، از تولع کم‌تر از دیگران سخن رفته‌است؛ و هیچ‌کدام از اعمالش ذکر نشده است. متن اصلی آن‌چه درباره تولع آمده، چنین است:
- ۱ و پس از ابیملک تولع پسر فواه پسر دودوی مردی از یساکار برای رهانیدن اسرائیل برخاست و در شامیر کوه افرایم ساکن بود.
- ۲ و بر اسرائیل بیست و سه سال حکمرانی کرده و آن‌جا درگذشت و در شامیر مدفون شد.(کتاب داوران- باب دهم- آیات ۱ و ۲)
| שופטים داوران |
|---|
| نام‌هایی که ایتالیک نوشته شده‌اند به صراحت یکی از داوران محسوب نشده‌اند |
| کتاب یوشع |
| کتاب داوران |
| کتاب اول سموئیل |
پانویس
- پیدایش ۱۳:۴۶؛ تواریخ ۷:۲
- اعداد ۲۶:۲۳
- داوران ۱۰:۳
منابع
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.