تونالیسم
رنگمایه‌گری یا تونالیسم (به انگلیسی: Tonalism) یک سبک نقاشی است که ریشه در مکتب فرانسوی باربیزون دارد و نخستین‌بار در دههٔ ۱۸۸۰ میلادی توسط گروهی از نقاشان آمریکایی سبک دریافتگری پایه‌ریزی شد.[1] تونالیسم تاکید بر عناصری همچون ساده‌گرایی، مه، سایه و گرد و غبار دارد. در آثار کشیده‌شده در این سبک معمولاً از رنگمایه‌های تیره و کِدر استفاده می‌شود و اشکال به‌طور طبیعی و به وضوح آشکار نیستند.
شبانه سیاه و طلایی، سقوط موشک، اثر جیمز مک‌نیل ویسلر به‌سال ۱۸۷۵ میلادی است. این تابلو در سبک تونالیسم خلق شده‌است.
نقاشانی چون جرج اینس، جیمز مک‌نیل ویسلر و آلبرت پینکام رایدر در این سبک نقاشی، آثار برجسته‌ای خلق کرده‌اند.
- تونالیسم استرالیایی
ترامواها حین عبور از کنار هم، اثر کلاریس بِکت به حوالی ۱۹۳۱ میلادی است. این تابلو همانند دیگر آثار بِکت در سبک نقاشی تونالیسم استرالیایی خلق شده‌است.
تونالیسم استرالیایی یک جنبش هنری برگرفته از این سبک نقاشی است که در دههٔ ۱۹۱۰ میلادی در ملبورن به اوج شکوفایی خود رسید. از نقاشان به‌نام این جنبش می‌توان از مکس ملدرام (en)، کلاریس بکت و آلبرت ارنست نیوبری (en) نام برد.
پانویس
- Avery, Kevin J. & Fischer, Diane P. "American Tonalism: Selections from the Metropolitan Museum of Art and the Montclair Art Museum ". Burlington Magazine, Vol. 142, No. 1168, July, 2000. p. 453.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
