توپخانه راکتی
توپخانه راکتی به توپخانه‌ای گفته می‌شود که به جای توپ‌های جنگی و خمپاره‌ها به راکت‌انداز و راکت مسلح است. راکت‌های توپخانه راکتی معمولاً با استفاده از راکت‌اندازهای چندتایی نصب‌شده بر روی خودروها به سوی دشمن شلیک می‌شوند.
راکت‌انداز ۱۰۷ میلی‌متری چینی تایپ-۶۳ از انواع سبک و رایج راکت‌اندازها
شلیک راکت با استفاده از یک مدل تانک ام۴ شرمن ارتش آمریکا در جنگ جهانی دوم
طرحی از یک راکت‌انداز ابتدایی کره‌ای در حدود ۱۵۰۰ میلادی
بیشتر تاریخ‌دانان معتقدند انواع ابتدایی راکت‌ها در قرون وسطی در چین اختراع شده‌است. گزارش‌های متعددی از کاربرد تیرهای آتشین و بمب‌هایی در چین نقل شده که از آن نتیجه گرفته می‌شود چینی‌ها باروت را کشف کرده و توانسته بودند از آن برای ساخت مواد منفجره و تأمین نیروی پیشرانه راکت‌ها استفاده کنند. سپس مغول‌ها، عرب‌ها و اروپایی‌ها نیز با آن آشنا شدند.[1] اما راکت‌های توپخانه‌ای مدرن نخستین بار در جنگ جهانی دوم به خدمت گرفته شدند. راکت‌های کاتیوشا که شوروی ساخته شد شهرت زیادی در این جنگ به دست آوردند.
منابع
- Encyclopædia Britannica Online, s. v. "rocket and missile system", accessed November 28, 2012, http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1357360/rocket-and-missile-system/.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ توپخانه راکتی موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.