ثابت رحمان
محمودوف ثابت کریم اوغلو (به ترکی آذربایجانی: Mahmudov Sabit Kərim oğlu) معروف به محمد ثابت رحمان (به ترکی آذربایجانی: Sabit Rəhman) (۱۹۷۰-۱۹۱۰) یکی از راه‌گشایان ادبیات فارسی نوین آذربایجان شوروی
ثابت رحمان | |
|---|---|
 محمد ثابت رحمان | |
| نام اصلی | محمودوف ثابت کریم اوغلو |
| زاده | ۲۶ مارس ۱۹۱۰ شکی, آذربایجان |
| درگذشته | ۲۳ سپتامبر ۱۹۷۰ (۶۰ سال) باکو, .svg.png.webp){kind=small} جمهوری سوسیالیستی آذربایجان |
| ملیت | آذربایجانی |
زندگینامه
نویسندگی را با انتشار مقالاتی در روزنامه ملانصرالدین آغاز کرد.
وی خود را شاگرد میرزافتحعلی آخوندوف، جلیل محمد قلی زاده، عبدالرحمن حقویردیف و جعفر جبارلی می‌داند.
و در باره جبارلی می‌گوید:
او به من مشاهده دقیق دگرگونی‌هایی را که انقلاب سوسیالیستی در زندگیمان پدید آورد، و نیز چگونگی تصویر و توصیف مبارزه مرگ و زندگی کهنه و نو را آموخت.
ثابت رحمان در رشته‌های گوناگون ادبیات، از جمله آثار کلاسیک اروپا و روسیه به زبان آذربایجانی گرفته تا طنز، نمایشنامه، لیبرتو، فیلمنامه، داستان کوتاه و بلند و رمان‌نویسی ذوق‌ازمایی کرده، در هر کدام از رشته‌های یاد شده، آثاری پدید آورده‌است.
آثار
نمایشنامه‌ها
- عروسی
- خوشبخت‌ها
- آشناها
- روشنایی
- دختر نامزد
- بادها
- دروغ
- علی قلی ازدواج می‌کند
- زنده‌ها(که دنباله مرده‌های جلیل محمدتقی‌زاده‌است)
داستان‌ها و قصه‌ها
- بی‌وفا
- اشک‌های شوق
- آرزوها
- شاپایا
- ماجراهای میرقاسم
- پریشان
- هار
- فاجعه آخر
- رمان نینا
فیلم‌نامه‌ها و لیبرتوها
- احمد در کجاست
- ستاره
- هجران
- آن نشد این یکی باشد (مشهدی‌عباد)
منابع
- [PDF SABİT RƏHMAN – ۱۰۰]
- SABİT RƏHMAN - Voices of history
- کتاب نینا نوشته‌ٔ ثابت رحمان ترجمهٔ سیروس مددی، انتشارات ارمفان
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ثابت رحمان موجود است. |