جزایر بانگکا-بلیتونگ

جزایر بانگکا-بلیتونگ (به اندونزیایی: Kepulauan Bangka Belitung) یکی از استان‌های اندونزی است.

جزایر بانگکا-بلیتونگ

Bangka–Belitung Islands
استان
پرچم
مهر
شعار(ها): 
The same root, the same place
موقعیت جزایر بانگکا-بلیتونگ در اندونزی
مختصات: ۲°۸′ جنوبی ۱۰۶°۷′ شرقی
مختصات: ۲°۸′ جنوبی ۱۰۶°۷′ شرقی
کشور اندونزی
مرکزپانگکال پینانگ
مدیریت
 • فرماندارEko Maulana Ali
مساحت
 • کل۱۸,۷۲۴٫۷۴ کیلومتر مربع (خطای عبارت: عملگر < دور از انتظار مایل مربع)
جمعیت
 (۲۰۱۰)
 • کل۱٬۲۲۳٬۰۴۸
منطقه زمانییوتی‌سی ۷+ (WIB)
مذاهباسلام ۸۱.۸ درصد
بودیسم ۸.۷ درصد
کنفوسیانیسم ۵.۱ درصد
پروتستانیسم با ۲.۴ درصد
کاتولیسیزم ۱.۷ درصد
هندویسم ۰٫۱درصد
وبگاه

جغرافیا

این استان دو جزیرهٔ اصلی به نام‌های «بانگکا» و «بلیتونگ» را شامل می‌شود.

هم‌چنین چندین جزیرهٔ کوچک‌تر از آن‌ها نیز در بخش شرقی جزیرهٔ سوماترا و بخش شمال شرقی استان سوماترای جنوبی واقع شده‌است.[1]

تنگهٔ بانگکا جزیره‌های سوماترا و بانگکا را از هم جدا می‌کند و تنگهٔ گاسپار جزیره‌های بانگکا و بلیتونگ را از یک‌دیگر مستقل می‌سازد.

دریای چین جنوبی در بخش شمالی این استان، دریای جاوه در بخش جنوبی و جزیرهٔ بورنئو در بخش شرقی آن به وسیلهٔ تنگهٔ کاریماتا از جزیرهٔ بلیتونگ جدا می‌شود.[1]

جزایر بانگکا-بلیتونگ پیش‌تر بخشی از استان سوماترای جنوبی بوده‌است؛ اما در سال ۲۰۰۰ به همراه استان‌های بانتن و گورونتالو مستقل شد.

جمعیت این استان در سال ۲۰۰۴ بالغ بر ۱٬۰۱۲٬۶۵۵ نفر بوده و پایتخت آن، شهر پانگکال پینانگ است.[1]

اقتصاد

جزایر بانگکا-بلیتونگ معادن بزرگی و مهمی را در خود جای داده و بزرگ‌ترین تولیدکنندهٔ حلب در سطح اندونزی به‌شمار می‌رود. این استان هم‌چنین کاغذ سفید تولید می‌کند.[1]

مردم

مالاییها با ۷۲ درصد، چینی‌ها با ۱۲ درصد، جاوهای‌ها با ۶ درصد، بوگینی‌ها با ۳ درصد، مادوری‌ها با ۱ درصد، از مهم‌ترین گروه‌های قومی ساکن در جزایر بانگکا-بلیتونگ محسوب می‌شوند. زبان‌های اندونزیایی و هاکا (شاخه‌ای از چینی) از زبان‌های رایج در این جزایر به‌شمار می‌رود.[1]

مذهب

از لحاظ ترکیب مذهبی نیز مسلمانان با ۸۱٫۸ درصد، بوداییها با ۸٫۷ درصد، کنفوسیانیسم‌ها با ۵٫۱ درصد، پروتستان‌ها با ۲٫۴ درصد، کاتولیک‌ها با ۱٫۷ درصد و هندوها با ۰٫۱ درصد، عمده‌ترین گروه‌های مذهبی را تشکیل می‌دهند.[1]

تقسیمات

جزایر بانگکا-بلیتونگ به ۶ منطقه (کابوپاتن) و یک شهر (کوتا) تقسیم شده‌است:[1]

  • بانگکا (مرکز: سونگایلیات).
  • بانگکای غربی (مرکز: مونتوک).
  • بانگکای جنوبی (مرکز: توبوآلی)
  • بانگکای مرکزی (مرکز: کوبا).
  • بلیتونگ (مرکز: تانجونگ پاندان).
  • بلیتونگ شرقی (مرکز: مانگگار).
  • پانگکال پینانگ (شهر).

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جزایر بانگکا-بلیتونگ موجود است.

منابع
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bangka–Belitung Islands». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ اوت ۲۰۱۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.