جزیره لیوینگستون
جزیره لیوینگستون (انگلیسی: Livingston Island) جزیرهای در سرزمین جنوبی در اقیانوس جنوبگان است که بخشی از جزایر شتلند جنوبی به شمار میرود. این جزیره نخستین خشکی کشفشده در پایینتر از مدار ۶۰ درجه جنوبی است که در سال ۱۸۱۹ کشف شد. کشف این جزیره رویدادی تاریخی و پایانی بر چند سده جستجوی سرزمین ناشناخته جنوبی و آغاز کاوش و اکتشاف جنوبگان بود. نام لیوینگستون با وجود ناشناختهبودن منشأ آن، بهخوبی در کاربردهای بینالمللی از دهه ۱۸۲۰ تثبیت شده است.
![]() ![]() جزیره لیوینگستون ![]() ![]() جزیره لیوینگستون | |
جغرافیا | |
---|---|
مکان | جنوبگان |
مختصات | ۶۲°۳۶′ جنوبی ۶۰°۳۰′ غربی |
مجمعالجزایر | جزایر شتلند جنوبی |
مساحت | ۷۹۸ کیلومتر مربع (۳۰۸٫۱ مایل مربع) |
طول | ۷۳ کیلومتر (۴۵٫۴ مایل) |
عرض | ۳۶ کیلومتر (۲۲٫۴ مایل) |
بیشترین ارتفاع | ۱۷۰۰٫۲ متر (۵٬۵۷۸٫۱ پا) |
کشور | |
None | |
اطلاعات جمعیتی | |
جمعیت | حدود ۸۰ نفر (فقط تابستان) |
تراکم | ۰٫۱ /کیلومتر مربع (۰٫۳ /مایل مربع) |
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Livingston Island». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۹ ژانویه ۲۰۲۰.
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جزیره لیوینگستون موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.