جلال طالبی
جلال طالبی بازیکن و سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران است. که در سال ۱۳۲۲ به دنیا آمده است.[1] [2]
![]() | ||
شناسنامه | ||
---|---|---|
نام کامل | سید جلال طالبی | |
زادروز | ۲ فروردین ۱۳۲۲ | |
زادگاه | تهران، ایران | |
قد | ۱۸۶ سانتيمتر | |
اطلاعات باشگاهی | ||
باشگاه کنونی | ||
پُست | هافبک تهاجمی | |
باشگاههای حرفهای | ||
سالها | باشگاهها | بازی (گل) |
۱۳۳۵-۱۳۳۸ ۱۳۳۹-۱۳۴۶ ۱۳۴۷-۱۳۵۰ | تهرانجوان دارایی تاج | ۱۵ (۱) |
تیم ملی | ||
۱۳۴۲-۱۳۵۰ | ایران | ۲۴ (۱) |
دوران مربیگری | ||
۱۳۵۱-۱۳۵۲ ۱۳۵۳-۱۳۵۶ ۱۳۵۶-۱۳۵۷ ۱۳۵۹-۱۳۶۵ ۱۳۷۴-۱۳۷۵ ۱۳۷۵-۱۳۷۶ ۱۳۷۶-۱۳۷۷ ۱۳۷۷ ۱۳۷۸-۱۳۷۹ ۱۳۸۰-۱۳۸۱ ۱۳۸۴-۱۳۸۵ |
قصریخ دارایی جوانان ایران الخلیج امارات گیلانگ سنگاپور امید اندونزی بهمن (مدیر فنی) ایران ایران سوریه طلیعه سوریه |
زندگی شخصی
جلال طالبی در خیابان درختی تهران به دنیا آمد. او برادر نورالدین طالبی ورزشکار رشته شنا و واترپلو است. عمر دوران بازیگری طالبی در فوتبال بسیار کوتاه بود و او مجبور شد در سن ۲۷ سالگی، به خاطر مصدومیت، بازیگری فوتبال را کنار بگذارد. وی در باشگاههای دارایی، تاج و نیز تیم ملی ایران بازی کردهاست. او در سال ۱۳۴۳ ازدواج کرد و بیشتر دوران بازنشستگی خود را با همسر و سه پسرش در ایالات متحده زندگی میکند.
دوران حرفهای
جلال طالبی از بزرگان و مفاخر فوتبال ایران است؛ وی از بزرگترین و پرافتخارترین بازیکنان و مربیان و از نخستین مربیان ایرانی شاغل در کشورهای خارجی بود و توانست به افتخارات بینالمللی دست یابد. تقریباً سه هفته مانده به جام جهانی ۱۹۹۸ و پس از باخت ۷ بر ۱ تیم ملی ایران برابر باشگاه آ اس رم ایتالیا در یک دیدار تدارکاتی، طالبی جایگزین تومیسلاو ایویچ سرمربی وقت تیم ملی ایران شد و توانست نخستین برد تاریخ فوتبال ایران در جامهای جهانی تا قبل از بازی ایران مراکش در جام جهانی ۲۰۱۸ را به ارمغان بیاورد؛ هرچند که عدهای معتقد هستند این برد نتیجه زحمات تومیسلاو ایویچ بود. طالبی تا سال ۱۳۷۹ سرمربیگری تیم ملی ایران را بر عهده داشت و پس از شکست در مرحله یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ برابر تیم کره جنوبی، که در وقت اضافه و با قانون گل طلایی اتفاق افتاد، از سمت خود استعفا کرد. طالبی سرمربیگری تیم ملی سوریه و نیز تیم امید اندونزی را نیز بر عهده داشتهاست.[1]
افتخارات
دارایی
- جام باشگاههای تهران: ۴۱-۱۳۴۰ * ۱۳۴۶
- جام حذفی تهران: ۱۳۴۰
- قهرمانی کشور: ۱۳۴۱
تاج
دارایی
الخلیج امارات
- دسته دوم امارات: ۸۲–۱۹۸۱
گیلانگ سنگاپور
- لیگ سنگاپور: ۱۹۹۶
- جام حذفی سنگاپور: ۱۹۹۶
انفرادی
- حضور در المپیک ۱۹۶۴ (بازیکن)
- مدال نقره بازیهای آسیایی ۱۹۶۶ (بازیکن)
- کسب نخستین برد ایران در جام جهانی (سرمربی)[3]
جستارهای وابسته
منابع
- «سایت ویستا».
- احمدی، علیاکبر (۱۳۸۸). تاریخچه کامل باشگاه از دوچرخه سواران و تاج تا استقلال. تهران: انتشارات پایگان. صص. ۱۲۳ تا ۱۴۹. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۰۹۶-۵۷-۶.
- احمدی، علیاکبر (۱۳۸۸). تاریخچه کامل باشگاه از دوچرخه سواران و تاج تا استقلال. تهران: انتشارات پایگان. صص. ۱۲۳ تا ۱۴۹. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۰۹۶-۵۷-۶.