جهانگیر الماسی
جهانگیر الماسی، (زاده ۱۳۲۹، تهران)[1] از بازیگران ایرانی است. فارغ‌التحصیل رشته شیمی و فوق لیسانس «حقوق و روابط بین‌الملل» (۱۳۵۵) است. وی فعالیت هنری خود را در تئاتر از سال ۱۳۴۸ در اهواز آغاز کرد و با بازی در فیلم ریشه در خون به کارگردانی سیروس الوند وارد سینما شد. تشکیل «گروه تئاتر آژیده» با «پرویز بشردوست» (۱۳۵۲)، فعالیت در واحد فرهنگی تلویزیون و انتشار «نشریه نوشین» (۵۹ – ۱۳۵۸) از دیگر کارهای اولیه جهانگیر الماسی بوده‌اند. وی در آخرین قسمت از سریال اغما نیز نقش آفریده بود. مانند هنرمندانی چون محمدرضا شریفی‌نیا و احمد نجفی، الماسی یکی از معدود بازیگران ایران است که برای حمایت از محمود احمدی‌نژاد ریاست جمهوری ایران شناخته شده‌است.[2]
| جهانگیر الماسی | |
|---|---|
 جهانگیر الماسی - خرداد ۱۳۹۶ | |
| زمینه فعالیت | بازیگر |
| تولد | ۱ فروردین ۱۳۲۹ (۷۰ سال) تهران |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۶۳–اکنون |
| مدرک تحصیلی | دانش‌آموخته شیمی از دانشگاه جندی شاپور کارشناسی ارشد رشته حقوق و روابط بین‌الملل |
جهانگیر الماسی (راست) - سید ضیاءالدین دری (چپ) - فروردین ۱۳۹۴
کارنامهٔ هنری
- نگارش و کارگردانی فیلم کوتاه «زائرانه»
- کارگردانی فیلم سینمایی «زمانی برای امیرعلی»
سینما
- خروج(۱۳۹۸ ابراهيم حاتمی کیا)
- رنج و سرمستی (فیلم) (١٣٩٢ جهانگیر الماسی)
- سیب و سلما (١٣٨٩ حبیب الله بهمنی) به عنوان نویسنده
- دایناسور (۱۳۸۶ پرویز شیخ طادی)
- پشت پرده مه (۱۳۸۳ پرویز شیخ‌طادی)
- صنوبر (۱۳۸۰ مجتبی راعی)
- سهراب (۱۳۷۸ سعید سهیلی)
- کمیته مجازات (۱۳۷۷ علی حاتمی)
- تابلویی برای عشق (۱۳۷۷ حسینعلی لیالستانی)
- ساغر (۱۳۷۶ سیروس الوند)
- عشق گمشده (۱۳۷۵ شهرام اسدی)
- بانی چاو (۱۳۷۴ احمدرضا گرشاسبی)
- عاشق فقیر (۱۳۷۴ حسینعلی لیالستانی)
- پایان کودکی (کودک قهرمان) (۱۳۷۲ کمال تبریزی)
- هبوط (۱۳۷۲ احمدرضا معتمدی)
- آذرخش(۱۳۷۱ احمدرضا درویش)
- دیگه چه خبر!؟ (۱۳۷۰ تهمینه میلانی)
- آهوی وحشی (۱۳۶۹ حمید خیرالدین)
- افسانه آه (۱۳۶۹ تهمینه میلانی)
- جدال بزرگ (۱۳۶۹ علی‌اصغر شادروان)
- نقش عشق (۱۳۶۹ شهریار پارسی‌پور)
- باد سرخ (۱۳۶۷ جمشید ملک‌پور)
- تفنگ‌های سحرگاه (۱۳۶۷ بهروز افخمی)
- لنگرگاه (۱۳۶۷ کیومرث پوراحمد)
- نار و نی (۱۳۶۷ سعید ابراهیمی‌فر)
- سرزمین آرزوها (۱۳۶۶ مجید قاری‌زاده)
- محموله (۱۳۶۶ سیروس الوند)
- ویزا (۱۳۶۶ بهرام ری‌پور)
- شبح کژدم (۱۳۶۵ کیانوش عیاری)
- آوار (۱۳۶۴ سیروس الوند)
- پدربزرگ (۱۳۶۴ مجید قاری‌زاده)
- تنوره دیو (۱۳۶۴ کیانوش عیاری)
- آشیانه مهر (۱۳۶۳ جلال مقدم)
- ریشه در خون (۱۳۶۳ سیروس الوند)
تلویزیون
| سال | عنوان مجموعه | بازیگر | کارگردان | توضیحات |
|---|---|---|---|---|
| ١٣٩٨ | دریا نزدیک است | بازیگر | علی موسی مهدی پور | شبکه ٣ |
| ۱۳۸۷ | طفلان مسلم | بازیگر | مجتبی یاسینی | شبکه ۲ |
| ۱۳۸۵ | سال‌های برف و بنفشه | بازیگر | سعید سلطانی | شبکه سه |
| ۱۳۸۷–۱۳۸۲ | در چشم باد | بازیگر | مسعود جعفری جوزانی | شبکه ۱ |
| ۱۳۸۲ | سه، پنج، دو | بازیگر | مهرداد غفارزاده | |
| ۱۳۸۱ | ثارالله | بازیگر | شهریار بحرانی | پخش نشد |
| ۱۳۸۰ | جوانی | بازیگر | سعید سلطانی | شبکه سه |
| ۱۳۷۹ | پس از باران | بازیگر | سعید سلطانی | شبکه ۳ |
| ۱۳۷۷ | تله‌فیلم «مهر و آذر»[3] | بازیگر | جواد کراچی | |
| ۱۳۷۷ | انتظار سرخ | بازیگر | محمد درمنش | شبکه ۱ |
| ۱۳۷۷ | گوهر کمال | بازیگر | عباس رنجبر | شبکه یک |
| ۱۳۷۱ | چشمه زندگی | بازیگر | حمید خیرالدین» | شبکه ۲ |
| ۱۳۶۸ | ایستادن در باد | بازیگر | سیاوش دولت‌سرایی | شبکه ۲ |
| ۱۳۶۷ | بخش چهار جراحی | بازیگر | مسعود فروتن | شبکه ۲ |
| ۱۳۶۸–۱۳۶۶ | با سلسله حکمت | بازیگر | اکبر خواجویی، سیروس مقدم و مرتضی جعفری | شبکه ۱ |
| ۱۳۶۶–۱۳۶۳ | کوچک جنگلی | بازیگر | بهروز افخمی | شبکه ۱ |
| ۱۳۶۱ | همشهری | - | خودش | |
| ۱۳۶۱ | ستارخان | - | خودش | |
| ۱۳۶۱ | ز هر کوی | بازیگر | منصور کوشان مهوش جزایری | شبکه |
| ۱۳۶۶–۱۳۵۸ | هزاردستان | بازیگر | علی حاتمی | شبکه ۱ |
طرح اولیه داستان از
- سیب و سلما (۱۳۸۹)
فیلم‌های کوتاه
- نمره انضباط صفر
- زمانی برای امیرعلی
تئاتر
- از پا نیفتاده‌ها
- پلاسیده‌های قرن یائسه
- چهار صندوق
- سلطان مار
- عباس آقا آهنگر
- سیزیف و مرگ
- غبار
- بازی در نمایش "ویلن ساز کره موناً به کارگردانی "کیان ارثی"؛ اهواز، باشگاه گمرگ و کارخانه نیشکر؛ ۱۳۵۱
- بازی در نمایش "عمو زنجیر باف" به کارگردانی "پرویز بشردوست"؛ تهران، آمفی تئاتر ایران و آمریکا؛ ۱۳۵۲
- بازی در نمایش "Hi Amlei" به کارگردانی "تری گراهام"؛ تهران، آمفی تئاتر ایران و آمریکا؛ ۱۳۵۲
- بازی در نمایش "پرانتزها را ببندید" به کارگردانی "پرویز بشردوست"؛ تهران، اداره تئاتر؛ ۱۳۵۳
- بازی در نمایش "باغ آرزوهاً به کارگردانی "محمد صالح‌علا"؛ تهران، آب‌انبار سیدالماس؛ ۱۳۵۴
- کارگردانی نمایش "وقتی که سربازها حمله می‌کنند" نوشته"سوگلی دره"؛ دانشگاه تهران؛ ۱۳۵۳
- کارگردانی نمایش "بن بست" نوشته"سوگلی دره"؛ دانشگاه تهران؛ ۱۳۵۴
- کارگردانی نمایش "انفارکتوس، سوگلی دره"؛ تهران، اداره تئاتر؛ ۱۳۵۵
- بازی در نمایش "افسانه ماشاءالله خان" به کارگردانی "پرویز بشردوست"؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۵۸
- بازی در نمایش "هفت نمایش کوتاه" به کارگردانی "اسماعیل خلج"؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۵۹
- بازی در نمایش "آن زمان فراخواهد رسید" به کارگردانی "هرمز هدایت"؛ ۱۳۵۹
- بازی در نمایش "مأموریت حساس" به کارگردانی "؟"؛ ۱۳۶۰
- بازی در نمایش "از نو شکفتن و مرگ" به کارگردانی "اسماعیل خلج"؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۶۱
- بازی در نمایش "یغمای باشکوه خورشید" به کارگردانی گروهی؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۶۲
- بازی در نمایش "استنطاق" به کارگردانی "فردوس کاویانی"؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۶۳
- نگارش و کارگردانی نمایش تلویزیونی"ستارخان"؛ ۱۳۶۳
- نگارش و کارگردانی نمایش تلویزیونی "همشهری"؛ ۱۳۶۴
- نگارش و کارگردانی نمایش تلویزیونی "شب مکنل"؛ ۱۳۶۴
- بازی در نمایش "مرگ دستفروش" به کارگردانی "اکبر زنجان‌پور"؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۶۴
- نگارش و بازی در نمایش "رخش دلم جز بار محبت نخواهد برد" به کارگردانی "سیاوش طهمورث"؛ تهران، تئاترشهر؛ ۱۳۶۵
منابع
- «جهانگیر الماسی». سوره سینما.
- صفحه جهانگیر الماسی بایگانی‌شده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine، ۳۱ فروردین ۱۳۹۲
- ماهنامهٔ سینمایی فیلم، سال شانزدهم، شمارهٔ ۲۲۴، صفحهٔ ۳۴، شهریور ۷۷
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.