جولیو آنجونی
جولیو آنجونی (به ایتالیایی: Giulio Angioni) (زادهٔ ۱۹۳۹ ساردنی، ایتالیا-درگذشتهٔ ۱۲ ژانویه ۲۰۱۷)، استاد انسان‌شناسی فرهنگی در دانشگاه کالیاری و یکی از برجسته‌ترین نویسندگان جزیره ساردنی بود. آثار او در نزدیک به سی جلد منتشر و تا به امروز به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و آلمانی ترجمه شده‌اند. نوشته‌های او شامل آثار داستانی و مقالات و تحقیقات اجتماعی و فرهنگی می‌باشد.
جولیو آنجونی | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۲۸ اکتبر ۱۹۳۹ ساردنی، |
| درگذشته | ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۱۷ (۷۷ سال) |
| ملیت |  ایتالیا |
آثار ادبی
- Tre saggi sull'antropologia dell'età coloniale, Flaccovio ۱۹۷۳
- Sa Laurera: Il lavoro contadino in Sardegna, EDeS 1976 e Il Maestrale ۲۰۰۵
- Il sapere della mano: saggi di antroplogia del lavoro, Sellerio ۱۹۸۶
- L'architettura popolare in Italia: Sardegna (con A. Sanna), Laterza, ۱۹۸۸
- Pane e formaggio e altre cose di Sardegna, Zonza ۲۰۰۰
- Fare dire sentire. L'identico e il diverso nelle culture, Il Maestrale ۲۰۱۱
آثار داستانی
- A fogu aintru/A fuoco dentro ،EDeS 1978, Ilisso ۲۰۰۸
- Sardonica ,EDeS 1983, Ilisso ۲۰۱۲
- L'oro di Fraus ،Editori Riuniti 1988, Il Maestrale ۲۰۰۰
- Il sale sulla ferita Marsilio 1990, Il Maestrale 2010, finalista al Premio Viareggio ۱۹۹۰
- Una ignota compagnia Feltrinelli 1992, Il Maestrale 2007, finalista al Premio Viareggio ۱۹۹۲
- Il gioco del mondo ،Il Maestrale ۱۹۹۹
- La casa della palma ,Avagliano, ۲۰۰۰
- Millant'anni ،Il Maestrale ۲۰۰۲، ۲۰۰۹
- Il mare intorno ,Sellerio ۲۰۰۳
- Assandira ,Sellerio ۲۰۰۴
- Alba dei giorni bui ،Il Maestrale 2005, 2009, Premio Dessì ۲۰۰۵
- Le fiamme di Toledo ,Sellerio 2006, Premio Fondazione Corrado Alvaro 2006, Premio Mondello ۲۰۰۶
- La pelle intera ،Il Maestrale ۲۰۰۷
- Afa ,Sellerio ۲۰۰۸
- Tempus ، CUEC ۲۰۰۸
- Gabbiani sul Carso ,Sellerio ۲۰۱۰
- Doppio cielo ,Il Maestrale ۲۰۱۰
دیگر آثار
- Tutti dicono Sardegna, EdeS ۱۹۹۰
- La visita, Condaghes ۱۹۹۳
- Cartas de logu: scrittori sardi allo specchio, CUEC ۲۰۰۷
- Il dito alzato, Sellerio ۲۰۱۲
پانویس
- A. M. Amendola, L'isola che sorprende. La narrativa sarda in italiano (1974-2006), Cagliari, CUEC ۲۰۰۸، ۱۶۰–۱۷۹.
- Goffredo Fofi, Sardegna, che Nouvelle vague!, Panorama, novembre 2003
- E. Hall, Greek tragedy and the politics of subjectivity in recent fiction, "Classical Receptions Journal", ۱ (۱), ۲۳–۴۲، انتشارات دانشگاه آکسفورد، ۲۰۰۹.
- C. Lavinio, Narrare un'isola. Lingua e stile di scrittori sardi, Roma, Bulzoni, ۱۹۹۱، ۱۵۱–۱۷۱.
- F. Manai, Cosa succede a Fraus? Sardegna e mondo nel racconto di Giulio Angioni, Cagliari, CUEC, ۲۰۰۶.
- M. Marras, Ecrivains insulaires et auto-représentation, " Europaea ", VI, ۱–۲ (۲۰۰۰), ۱۷–۷۷.
- Antoine Ottavi, Les romanciers italiens contemporains, Paris, Hachette, ۱۹۹۲، ۱۴۲–۱۴۵.
- L. Schröder, Sardinienbilder. Kontinuitäten und Innovationen in der sardischen Literatur und Publizistik der Nachkriegszeit, Bern, Peter Lang, ۲۰۰۰.
- Birgit Wagner, Sardinien, Insel im Dialog. Texte, Diskurse, Filme, Tübingen, Francke Verlag, ۲۰۰۸.
پیوند به بیرون
- OPAC SBN
- WORLDCAT
- Enciclopedia Treccani
- Online public access catalog: OGND ,Bibliotheksservice-Zentrum Baden-Württemberg
- Giulio Angioni
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.