حسینیه امامبارا

حسینیه امامبارا که به حسینیه امام حسین امامبارا نیز شناخته می‌شود، حسینیه ایست در شهر لکهنو که به دستور محمد علی شاه ساخته شد. سال تاسیس این حسینیه، ۱۸۳۸ میلادی بوده‌است. این محل، مجمعی برای مسلمانان شیعه محسوب می‌شود.[1] به این ساختمان به جهت چارغانی مراسم محرم، به کاخ چراغ نیز شهره است.[2][3] برای ساخت این مجموعه، مصالح و لوسترهای تزئینی از بلژیک وارد شده‌است و بنا دارای یک گنبد طلاکاری شده است.[4][5] جسد محمد علی شاه نیز پس از مرگش، در این حسینیه دفن گردیده است.[6]

حسینیه امامبارا هند

نگارخانه
  • Details of the Arabic calligraphy
  • The crown of Muhammad Ali Shah, 3rd Nawab of Awadh, (1837-1843)
  • One of the twin toms within the complex
  • Chandeliers
  • Tazia in the main hall
  • Chandeliers
  • Floor chandeliers
  • A statue holding chain for earthing purpose at main gate
  • An anemometer in the form of fish at main gate
  • A pond in the courtyard
  • The name of The Twelve Imams in Arabic language
  • The word "Allah" written in the form of Pigeon, an example of Islamic calligraphy
  • The throne of Muhammad Ali Shah
  • A model of Chota Imambara made with Elephant ivory

پانویس
  1. Tornos India – About Us – Nawabs of Avadh بایگانی‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  2. Sarina Singh (2010). Lonely Planet India. Lonely Planet. p. 430. ISBN 978-1-74220-347-8.
  3. Arthur Murrell's Frontier Camera - 1. Lulu.com. p. 19. ISBN 978-1-85829-073-7.
  4. Sarina Singh (2010). Lonely Planet India. Lonely Planet. p. 430. ISBN 978-1-74220-347-8.
  5. Marshall Cavendish Corporation (2007). World and Its Peoples: Eastern and Southern Asia. Marshall Cavendish. p. 448. ISBN 978-0-7614-7631-3.
  6. Sarina Singh (2010). Lonely Planet India. Lonely Planet. p. 430. ISBN 978-1-74220-347-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.