حسین بشیریه
حسین بشیریه (زاده ۱۳۳۲ در همدان) جامعه‌شناس و پژوهشگر علوم سیاسی است.[1].[2]پژوهش‌های او بیشتر در حوزه تئوریهای انقلاب، جامعه‌شناسی سیاسی، جامعه‌شناسی سیاسی ایران، توسعه سیاسی و اندیشه سیاسی در غرب است.[3]
| حسین بشیریه | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۳۲ همدان، ایران |
| محل زندگی | ایالات متحده، نیویورک |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | دکتری |
| پیشه | جامعه‌شناس و پژوهشگر علوم سیاسی |
| شناخته‌شده برای | جامعه‌شناسی سیاسی در ایران |
زندگی
حسین بشیریه در سال ۱۳۳۲ در همدان متولد شد. وی لیسانس خود را در رشته علوم سیاسی از دانشگاه تهران گرفت و سپس برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت. در سال ۱۹۷۹ در رشته رفتارشناسی سیاسی از دانشگاه اسکس انگلستان فوق لیسانس دریافت کرد و در سال ۱۹۸۲ موفق به اخذ درجه دکترا در رشته تئوری سیاسی از دانشگاه لیورپول شد.[4]
تدریس
حسین بشیریه با نوشته‌های متعدد خود و نیز تدریس علوم سیاسی در دانشگاه تهران به مدت ۲۴ سال (۱۹۸۳–۲۰۰۷) بر مطالعه و عمل سیاسی در ایران تأثیر شایانی گذاشته‌است . حسین بشیریه در سال ۱۳۸۷ به دلیل آنچه «غیبت غیرمجاز» خوانده شد از دانشگاه تهران اخراج شد[5] و به آمریکا رفت و در دانشکده علم سیاست دانشگاه سیراکیوز نیویورک مشغول به تدریس است.
تألیف
- The state and revolution in iran. St. Martin’s press, New York, ۱۹۸۴
- انقلاب و بسیج سیاسی، انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول ۱۳۷۲
- دولت عقل: ده گفتار در فلسفه و جامعه‌شناسی سیاسی، نشر علوم نوین، ۱۳۷۴
- جامعه‌شناسی سیاسی: نقش نیروهای اجتماعی در زندگی سیاسی، نشر نی، چاپ اول ۱۳۷۴
- تاریخ اندیشه‌های سیاسی در قرن بیستم: جلد اول: اندیشه‌های مارکسیستی، نشر نی، چاپ اول ۱۳۷۶
- جامعه‌شناسی تجدد، انتشارات نقد و نظر، ۱۳۷۸
- دولت و جامعه مدنی: گفتمان‌های جامعه‌شناسی سیاسی، انتشارات نقد و نظر، ۱۳۷۸
- تاریخ اندیشه‌های سیاسی در قرن بیستم، جلد دوم: لیبرالیسم و محافظه کاری، نشر نی، چاپ اول ۱۳۷۸
- جامعه مدنی و توسعه سیاسی در ایران: گفتارهایی در جامعه‌شناسی سیاسی، نشر علوم نوین، ۱۳۷۸
- سیری در نظریه‌های جدید در علوم سیاسی، نشر علوم نوین، ۱۳۷۸
- نظریه‌های فرهنگ در قرن بیستم، نشر آینده پویان، ۱۳۷۹
- موانع توسعه سیاسی در ایران، نشر گام نو، ۱۳۸۰
- درس‌های دموکراسی برای همه، نشر نگاه معاصر، ۱۳۸۰
- آموزش دانش سیاسی، نشر نگاه معاصر، ۱۳۸۰
- دیباچه‌ای بر جامعه‌شناسی سیاسی ایران: دوره جمهوری اسلامی، نگاه معاصر، ۱۳۸۱[6]
- گذار به مردم سالاری، نشر نگاه معاصر، ۱۳۸۶
- زمینه‌های اجتماعی انقلاب ایران، نشر نگاه معاصر، مترجم: علی اردستانی،
۱۳۹۳
- احياي علوم سياسي،نشر ني، ١٣٩٦
ترجمه
- شرح و نقدی بر فلسفه اجتماعی و سیاسی هگل، نوشته جان پلامناتز، نشر نی، چاپ اول ۱۳۶۷
- ریشه‌های اجتماعی دیکتاتوری و دموکراسی، نوشته برینگتون مور، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۹
- نظریه‌های دولت، نوشته اندرو وینسنت، نشر نی، چاپ اول ۱۳۷۱
- یورگن هابرماس: نقد در حوزه عمومی، نوشته رابرت هولاب، نشر نی، چاپ اول ۱۳۷۵
- هابز، نوشته ریچارد تاک، طرح نو، ۱۳۷۶
- میشل فوکو: فراسوی ساختگرایی و هرمنوتیک، نوشته دریفوس و رابینو، نشر نی، چاپ اول ۱۳۷۶
- لویاتان، نوشته توماس هابز، نشر نی، ۱۳۸۰
- جریان‌های بزرگ در اندیشه غرب، نوشته وان بومر، انتشارات باز، ۱۳۸۰
منابع
- صفحه شخصی وی در دانشگاه سیراکیوز
- بشیریه: فروپاشی اسطوره‌های جمهوری اسلامی پس از انتخابات پرشتاب تر شده‌است
- منصورنژاد، محمد، ۱۳۸۹، مقالهٔ نقد و نظری بر کتاب دولت و جامعه مدنی (اثر حسین بشیریه)، در کتاب: نقدی بر استادان به بهانهٔ تجلیل، تهران، نشر جوان پویا
- «حسین بشیریه از سال های دانشجویی اش و تدریس در امریکا می گوید/ وقتی در ایران از جامعۀ مدنی صحبت می‌کنید برایشان تازگی دارد». عصر ایران.
- «ابهام در اخراج یا بازنشستگی اساتید شهیر دانشگاه».
- «نظر بشيريه درباره ايرانيت در مقابل اسلام». مشرق نیوز.
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به حسین بشیریه در ویکی‌گفتاورد موجود است. |