حفره بینی
حفرهٔ بینی (کاواک بینی، خَیشوم) محفظه‌ای بزرگ و پر از هوا است که در عقب و بالای بینی در میانه‌های صورت قرار گرفته است. حفره بینی از منخرها (سوراخ‌های بیرونی بینی) تا کوآن‌ها (سوراخ‌های عقبی بینی) ادامه دارد و مفروش با مخاط است.[1] حفره بینی توسط سوراخ های خلف بینی به حلق مربوط می شود.
| حفره بینی | |
|---|---|
 سر و گردن. | |
| جزئیات | |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | cavum nasi |
| MeSH | D009296 |
| TA98 | A06.1.02.001 |
| TA2 | 3165 |
| FMA | 54378 |
این حفره در پشت سوراخ‌های بینی قرار دارد که تا حفرۀ دهان امتداد دارد و در هنگام پایین آمدن ملاز، جریان هوا از آن عبور می‌کند و به تولید آواهای خیشومی یا خیشومی‌شده منجر می‌شود.
به حفرهٔ بینی در قدیم اندرون بینی، بُن بینی و بیخ بینی نیز گفته می‌شد.[2]
ابعاد تقریبی حفره بینی انسان شامل بلندی ۵ سانتیمتر، درازای ۵ تا ۷٫۵ سانتیمتر و پهنا از نزدیکی کف ۱٫۲۵ سانتیمتر است. پهنای سقف بینی در یک حفره حدود ۲ میلی‌متر است.
تقسیم بندی فضای داخلی بینی
1. ناحیه وستیبول 2. ناحیه تنفسی 3. ناحیه بویایی [3]
نگارخانه
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.