خاندان‌های کهن ایرانی
خاندان‌های کهن ایرانی خاندان‌های قدیمی بودند که در سده‌های نخستین اسلام هنوز باقی بودند و در امور سیاسی و دیوانی و علمی دست داشتند. خاندان‌هایی در فارس بودند که کارهای دیوانی را نسل به نسل به ارث می‌بردند مانند آل حبیب و آل ابی‌صفیه و آل مرزبان بن زادبه که برخی در دستگاه صفاریان و آل فریفون خدمت می‌کردند. اصطخری از بیوتات کهن، آل جلندی، آل ابی‌زهیر، آل حنظله و خاندان‌های کرد فارس را نام می‌برد.[1]
پانویس
- صفا، تاریخ ادبیات، ۳: ۲۱۹-۲۲۰.
منابع
- صفا، ذبیح‌الله (۱۳۶۹). تاریخ ادبیات در ایران. یکم. تهران: فردوس.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.