خانه ناصرالدین میرزا
خانه ناصرالدین میرزا مربوط به دوره قاجار است و در تهران، خیابان صوراسرافیل، ناصرالدین میرزا، پ ۱۶ واقع شده و این اثر در تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۲۱۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[1]
| خانه ناصرالدین میرزا | |
|---|---|
 | |
| |
| نام | خانه ناصرالدین میرزا |
| کشور | ایران |
| استان | استان تهران |
| شهرستان | تهران |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | خانه |
| دیرینگی | دوره قاجار |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجار |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۱۲۲۱۴ |
| تاریخ ثبت ملی | ۳۰ تیر ۱۳۸۴ |
این خانه بین ساله‌های ۱۲۸۰ تا ۱۲۸۵ به فرمان ناصرالدین میرزا، فرزند مظفرالدین شاه در بخش شمالی محدوده ارگ سلطنتی ساخته شد. مساحت آن ۴۵۰۰ متر بود، که اکنون تنها ۹۰۰ متر از آن باقی‌ست. این خانه چهار صفه، کلاه‌فرنگی و حوضی زیر گنبد دارد. از نظر معماری، این بنا به معماری کویری تعلق دارد و طراحی آن با سایر بناهای دوره قاجار متفاوت است. این بنا، بر خلاف رسم خانه‌های اعیانی آن دوره، حیاط مرکزی و زیر زمین ندارد. دو بخش شاه‌نشین (درجبهه شمالی) و خدمه‌نشین (در جبهه جنوبی) روبه‌روی هم قرار دارند و هیچ ساختمانی آنها را به هم وصل نمی‌کند. سقف آن گنبدی‌ست و به تیمچه‌های کاشان شباهت دارد.
تا دوره پهلوی خانه متعلق به نوادگان ناصرالدین میرزا بود. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران بدون مالک به حساب آمده و مصادره شد. اکنون صندوق بازنشستگی متولی این ساختمان است.[2][3]
جستارهای وابسته
منابع
- «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- «خانه پسر مظفرالدین شاه در رؤیای سفره‌خانه شدن». خبرگزاری میراث فرهنگی. ۱۷ آذر ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۹ تیر ۹۴. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=را بررسی کنید (کمک) - علی‌اصغر، فاطمه (۲ اسفند ۱۳۹۱). «چراغ نه به خانه روا بود نه به در خانه». خبرگزاری میراث فرهنگی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۹ تیر ۹۴. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=را بررسی کنید (کمک)