خانه نیشابوری

خانه نیشابوری مربوط به اواخر دوره پهلوی اول است و در تبریز، خیابان فردوسی، کوچه اردبیلی‌ها واقع شده و این اثر در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۰۲۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[1]

خانه نیشابوری
نامخانه نیشابوری
کشورایران
استاناستان آذربایجان شرقی
شهرستانتبریز
اطلاعات اثر
کاربریخانه
دیرینگیدوره پهلوی اول
دورهٔ ساخت اثردوره پهلوی اول
اطلاعات ثبتی
شمارهٔ ثبت۶۰۲۲
تاریخ ثبت ملی۸ مرداد ۱۳۸۱

این بنا از دو طبقه تشکیل یافته است که حیاط آن در قسمت جنوبی واقع شده و یک حوض بیضی شکل نیز در وسط آن قرار گرفته است. جبهه جنوبی حیاط، طاق نماهای آجری و در جبهه شرقی ساختمان یک بنای دو طبقه وجود دارد که طبقه همکف آن دارای دو اتاق می‌باشد که از طریق راهروی میانی به آن دسترسی دارد. ورودی به ساختمان از سمت جبهه شرقی، از طریق ک. چه مجاور است، که به واسطه یک دالان به حیاط منتهی می‌شود. ورودی به زیرزمین بنای جبهه شرقی نیز از این دالان، با دو پله می‌باشد. ورودی دیگری نیز از ضلع جنوبی حیاط، بعدها ایجاد شده است. طبقه همکف ساختمان اصلی شمالی، از طریق یک راه پله مرکزی دو طرفه دسترسی دارد، که به واسطه یک راهرو به شش اتاق می‌رسد. طبقه زیرین این قسمت، دارای پوشش طاقی است و از چندین فضای تودرتوی سردابه مانند، تشکیل یافته است. در ضلع جنوبی زیرزمین، یک آب انبار و در قسمت شرقی آن، یک حوضخانه با پوشش طاقی و تزیینات آجری رنگارنگ قرار گرفته است. این ساختمان، دارای نما و تزیینات آجری است. این بنا، اکنون در حال مرمت است و از طبقه همکف آن به عنوان مهد قرآن استفاده می‌شود.[2]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
  2. خانه‌های قدیمی تبریز | دکتر محمد علی کی نژاد، رضا شیرازی
  • خانه‌های قدیمی تبریز، محمد علی کی نژاد و رضا شیرازی، سال ۱۳۸۹، نشر فرهنگستان هنر، شابک: ۹۷۸۹۶۴۲۳۲۰۳۶۳
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.