خط هجانگار
خط هجانگار[1] مجموعه ای از خط‌های نوشتاری است که هر نشانه بیانگر یک هجا است که این هجا غالباً هجای کوتاه است یعنی ترکیبی از یک همخوان و یک واکه. البته گاه یک نشانه صرفاً معرف یک واکه است. این خط مناسب زبان‌هایی است که ساختار هجایی نسبتاً ساده‌ای دارند، مانند زبان ژاپنی.[2]
| خط (نوشتار) |
|---|
 |
|
| انواع |
|
| موضوعات مرتبط |
منابع
- «خط هجانگار، خط هجایی» [زبانشناسی] هم‌ارزِ «syllabary»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر ششم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶ (ذیل سرواژهٔ خط هجانگار)
- فرامکین، ویکتوریا؛ رادمن، رابرت (۱۳۸۶). درآمدی بر زبان و زبانشناسی. ترجمهٔ محمود الیاسی. سبزوار. صص. ج۱، ص۵۲۸ الی ۵۲۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.