خوزه ماریا ولاسکو ایبارا

خوزه ماریا ولاسکو ایبارا (به اسپانیایی: José María Velasco Ibarra) (زادهٔ ۱۹ مارس ۱۸۹۳ – درگذشته ۳۰ مارس ۱۹۷۹) یک سیاستمدار اهل اکوادور بود. وی هفت بار بین سال‌های ۱۹۳۴ تا ۱۹۷۲ رئیس‌جمهور اکوادور بود.

خوزه ماریا ولاسکو ایبارا
رئیس‌جمهور اکوادور
مشغول به کار
۱ سپتامبر ۱۹۶۸ – ۱۵ فوریه ۱۹۷۲
پس ازاتو آروسمنا
پیش ازگیلرمو رادریگوز
مشغول به کار
۱ سپتامبر ۱۹۶۰ – ۷ نوامبر ۱۹۶۱
پس ازکامیلو پونسه انریکس
پیش ازکارلوس جولیو آروسمنا مونروی
مشغول به کار
۱ سپتامبر ۱۹۵۲ – ۳۱ اوت ۱۹۵۶
پس ازگالو پلازا لاسو
پیش ازکامیلو پونسه انریکس
مشغول به کار
۱ ژوئن ۱۹۴۴ – ۲۳ اوت ۱۹۴۷
پس ازکارلوس آلبرتو آرویو دل ریو
پیش ازکارلوس مانچنو کاخاس
مشغول به کار
۱ سپتامبر ۱۹۳۴ – ۲۱ اوت ۱۹۳۵
پس ازآبلاردو مونتالو
پیش ازآنتونیو پونز
اطلاعات شخصی
زاده۱۹ مارس ۱۸۹۳
کیتو، اکوادور
درگذشته۳۰ مارس ۱۹۷۹ (۸۶ سال)
کیتو، اکوادور
ملیت اکوادور
حزب سیاسیConservative
همسر(ان)Corina Parral de Velasco Ibarra
محل تحصیلCentral University of Ecuador
امضا

خوزه ماریا ولاسکو ایبارا در ۳۰ مارس ۱۹۷۹، در سن ۸۶ سالگی درگذشت.[1]

هدف آن برجسته کردن شخصیت، شغل سیاسی و کار این شخصیت تاریخی بحث‌برانگیز ملت است.

ایجاد آن به لطف اهدای اسناد، عکس‌ها، تزئینات و اشیا personal شخصی مهم توسط رهبران همکار، اقوام، دوستان و پیروان دکتر ولاسکو ایبارا، به ویژه خانم ویکتوریا سامانیگو د سالازار، منشی خصوصی در دوره چهارم دادرسی خود بود. پزشکان پدرو ولاسکو اسپینوزا و خیمه آکوستا اسپینوزا، خانم زویلا یانز د کارریلو، مربی و رهبر ولاسکوئیستا و آقای لوئیس سالاس منچنو، رهبر حمل و نقل، و دیگران. برخی از عکسها از بایگانی تاریخی بانک مرکزی اکوادور به دست آمده‌است.

خوزه ماریا ولاسکو ایبارا، یک سخنران غیرقابل عبور، توده‌ها، «خرابکاری» را که توسط مردم از همه بخش‌های مردم نشان داده شده بود، به ارمغان آورد: صنعتگران، کارگران، رانندگان، کشاورزان و دیگران. وی تلاش خود را به سوی تحقق دو هدف بزرگ معطوف کرد: بهبود آموزش و ارتباطات جاده ای در کشور. او مسئول امضای فرمان ایجاد دانشگاه‌های خصوصی است، در این میان دانشگاه کاتولیک اکوادور برجسته است، اولین مؤسسه خصوصی آموزش عالی، که قرار بود کار خود را به عنوان دانشگاه کاتولیک کویتو از ۴ نوامبر ۱۹۴۶ آغاز کند تا ۲۴ ژانویه ۱۹۵۴، تاریخی که وی در آن به دانشگاهی که امروز اشغال می‌کند نقل مکان کرد. در سال ۱۹۶۳ سلطنت مقدس به این م institutionسسه عنوان دانشگاه کاتولیک پاپی اکوادور اعطا کرد.

در مورد طرح راه، این پروژه شامل ساخت جاده‌ها و بهسازی جاده‌های موجود، مانند جاده‌های دوران-تامبو، گیرون-پاساژه، باباهوی-کوئدو، سانتو دومینگو-کوینینده، پاپالاکتا-لاگو آگریو و کاجابامبا پالاتانگا-بوکای بود.

خوزه ماریا ولاسکو ایبارا در سال ۱۹۷۹، اندکی پس از همسر دومش کورینا پارال، در کویتو درگذشت. با او، ولاسکیسمو به عنوان یک جنبش سیاسی از بین می‌رود، اما یاد آن هنوز در حافظه مردم اکوادور وجود دارد.[2]

منابع
  1. «VELASCO, EX‐LEADER OF ECUADOR, 86, DIES». نیویورک تایمز. ۱۹۷۹-۰۳-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۱-۲۹.
  2. «Pontificia Universidad Católica del Ecuador». www.puce.edu.ec. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۰۵.

https://www.puce.edu.ec/memorial-jose-maria-velasco-ibarra.php

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خوزه ماریا ولاسکو ایبارا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.