دابلیوآر ۱۰۴

دابلیوآر ۱۰۴ (انگلیسی: WR 104‎) یک سامانه ستاره‌ای سه‌تایی است که در فاصلهٔ ۷٬۵۰۰ سال نوری (۲٬۳۰۰ پارسک) از زمین قرار دارد. ستارهٔ اصلی یک ستاره ولف–رایه است که به اختصار دابلیوآر (WR) نامیده می‌شود و ستارهٔ رشته اصلی B0.5 در مدار نزدیک به آن و مقداری دورتر، یک ستارهٔ کم‌نورتر دارد.

دابلیوآر ۱۰۴

WR 104
اطلاعات رصدی
مبدأ ۲۰۰۰      اعتدال ۲۰۰۰
صورت فلکی کمان
بُعد 18h 02m 04.07s[1]
میل ‏ 41.2″ 37′ ‎−23°[1]
قدر ظاهری (V) ۱۳٫۲۸ (۱۲٫۷ - ۱۴٫۶)[2] + ۱۵٫۳۶[3]
مشخصات
نوع طیف WC9d/B0.5V[4]
اخترسنجی
فاصله۲٬۳۰۰[4] pc
قدر مطلق (MV)−۵٫۴ (−۴٫۸ + −۴٫۶)[5]
مدار[6]
تناوب (P)۲۴۱٫۵ روز
نیم‌قطر بزرگ (a)۲٫۳۴ AU
خروج از مرکز (e)<۰٫۰۶
انحراف مداری (i)<۱۶°
جزئیات
تابندگی۲۵۰٬۰۰۰[7] L☉
WR
جرم۱۰[8] M☉
شعاع۱۰[9] R☉
دما۴۰٬۰۰۰[9] K
OB
جرم۲۰[8] M☉
شعاع۱۰[10] R☉
دما۳۰٬۰۰۰[10] K
نامگذاری‌های دیگر
V5097 Sgr, IRAS 17590-2337, UCAC 2 22296214, CSI-23-17590, IRC −20417, RAFGL 2048, MSX6C G006.4432-00.4858, Ve 2-45
مراجع
SIMBADداده‌ها

این ستاره را یک سحابی ولف-رایهٔ متمایز احاطه کرده‌است که به آن سحابی فرفره‌ای گفته می‌شود. محور چرخشی این ستاره و دو ستارهٔ همراهش تقریباً به سمت کرهٔ زمین قرار گرفته. پیش‌بینی می‌گردد که ظرف صدها هزار سال آینده، این ستاره به ابرنواختر مبدل شده و با احتمال اندکی، یک انفجار پرتوی گاما طولانی‌مدت ایجاد کند.

در سال‌های اخیر، انفجار این ستاره و اثرات احتمالی مخرب آن بر روی حیات کرهٔ زمین مورد توجه رسانه‌های جمعی بوده‌است و چندین مقالهٔ مشهور از سال ۲۰۰۸ تا کنون درباره‌اش چاپ شده‌است. برخی مقالات احتمال اثرات مخرب این انفجار را رد کرده‌اند و برخی دیگر آنرا منتفی ندانسته‌اند.[11][12][13][14] در حال حاضر، دانشمندان معتقدند که احتمال خطرِ این ستاره برای حیات کرهٔ زمین اندک است.[15]

منابع
  1. Cutri, R. M.; Skrutskie, M. F.; Van Dyk, S.; Beichman, C. A.; Carpenter, J. M.; Chester, T.; Cambresy, L.; Evans, T.; Fowler, J.; Gizis, J.; Howard, E.; Huchra, J.; Jarrett, T.; Kopan, E. L.; Kirkpatrick, J. D.; Light, R. M.; Marsh, K. A.; McCallon, H.; Schneider, S.; Stiening, R.; Sykes, M.; Weinberg, M.; Wheaton, W. A.; Wheelock, S.; Zacarias, N. (2003). "VizieR Online Data Catalog: 2MASS All-Sky Catalog of Point Sources (Cutri+ 2003)". VizieR On-line Data Catalog: II/246. Originally Published in: 2003yCat.2246....0C. 2246: 0. Bibcode:2003yCat.2246....0C.
  2. Williams, P. M. (2014). "Eclipses and dust formation by WC9 type Wolf–Rayet stars". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 445 (2): 1253–1260. arXiv:1408.6759. Bibcode:2014MNRAS.445.1253W. doi:10.1093/mnras/stu1779. ISSN 0035-8711.
  3. Wallace, Debra J.; Moffat, Anthony F. J.; Shara, Michael M. (2002). "Hubble Space Telescope Detection of Binary Companions Around Three WC9 Stars: WR 98a, WR 104, and WR 112". Interacting Winds from Massive Stars. ASP Conference Proceedings. 260: 407. Bibcode:2002ASPC..260..407W.
  4. Van Der Hucht, K. A. (2001). "The VIIth catalogue of galactic Wolf–Rayet stars". New Astronomy Reviews. 45 (3): 135–232. Bibcode:2001NewAR..45..135V. doi:10.1016/S1387-6473(00)00112-3.
  5. Williams, P. M.; van der Hucht, K. A. (2000). "Spectroscopy of WC9 Wolf–Rayet stars: a search for companions". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 314 (1): 23–32. Bibcode:2000MNRAS.314...23W. doi:10.1046/j.1365-8711.2000.03332.x. ISSN 0035-8711.
  6. Lamberts, A.; Dubus, G.; Lesur, G.; Fromang, S. (2012). "Impact of orbital motion on the structure and stability of adiabatic shocks in colliding wind binaries". Astronomy & Astrophysics. 546: A60. arXiv:1202.2060. Bibcode:2012A&A...546A..60L. doi:10.1051/0004-6361/201219006.
  7. Monnier, J. D.; Tuthill, P. G.; Danchi, W. C.; Murphy, N.; Harries, T. J. (2007). "The Keck Aperture-masking Experiment: Near-Infrared Sizes of Dusty Wolf–Rayet Stars". The Astrophysical Journal. 655 (2): 1033–1045. arXiv:astro-ph/0610437. Bibcode:2007ApJ...655.1033M. doi:10.1086/509873.
  8. Soulain, A; Millour, F; Lopez, B; Matter, A; Lagadec, E; Carbillet, M; Camera, A; Lamberts, A; Langlois, M; Milli, J; Avenhaus, H; Magnard, Y; Roux, A; Moulin, T; Carle, M; Sevin, A; Martinez, P; Abe, L; Ramos, J (2018). "The SPHERE view of Wolf–Rayet 104". Astronomy & Astrophysics. 618: A108. arXiv:1806.08525. doi:10.1051/0004-6361/201832817.
  9. Sander, A.; Hamann, W. -R.; Todt, H. (2012). "The Galactic WC stars". Astronomy & Astrophysics. 540: A144. arXiv:1201.6354. Bibcode:2012A&A...540A.144S. doi:10.1051/0004-6361/201117830.
  10. Harries, Tim J.; Monnier, John D.; Symington, Neil H.; Kurosawa, Ryuichi (2004). "Three-dimensional dust radiative-transfer models: The Pinwheel Nebula of WR 104". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 350 (2): 565. arXiv:astro-ph/0401574. Bibcode:2004MNRAS.350..565H. doi:10.1111/j.1365-2966.2004.07668.x.
  11. Plait, Phil (3 March 2008). "WR 104: A nearby gamma-ray burst?". Discover magazine. Retrieved 20 December 2015.
  12. Sanderson, Katharine (6 March 2008). "'Death Star' found pointing at Earth". Nature. Retrieved 27 July 2016.
  13. Q. Choi, Charles (10 March 2008). "Real Death Star Could Strike Earth". Space.com. Retrieved 27 July 2016.
  14. Kluger, Jeffrey (21 December 2012). "The Super-Duper, Planet-Frying, Exploding Star That's Not Going to Hurt Us, So Please Stop Worrying About It". Time Magazine. Retrieved 27 July 2016.
  15. Tuthill, Peter. "WR 104: Technical Questions". Retrieved 20 December 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.