دارایی جاری

دارایی جاری[1] یکی از دسته‌های اصلی حساب‌ها در ترازنامه است که نماینده ی ارزش کل همهٔ دارایی‌هایی است که می‌توان انتظار داشت در مدت کمتر از یک سال تبدیل به وجه نقد می‌شوند. دارایی‌های جاری شامل پول نقد و سایر حساب‌های با نقدشوندگی سریع هستند. حساب‌های دریافتنی، موجودی کالا، سهام و سایر اوراق بهاداری که در بازار خرید و فروش می‌شوند جزو دارایی‌های جاری به‌حساب می‌آیند.[2]

دارایی جاری به وجوه نقد و سایر دارایی‌هایی که انتظار می‌رود در جریان عملیات جاری واحد، ظرف یک سال تبدیل به وجه نقد گردند، فروخته شوند یا به مصرف رسند، گفته می‌شود. در یک واحد خدماتی کوچک دارایی‌های مذکور علاوه بر وجوه نقد، شامل حساب‌ها و اسناد دریافتنی، موجودی مواد و هزینه‌های پیش‌پرداخت شده است.

منابع

  1. «دارایی‌های جاری» [اقتصاد] هم‌ارزِ «current assets»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ دارایی‌های جاری)
  2. دارایی جاری چیست؟
  • حسابداری دارایی‌ها، پرویز بختیاری، انتشارات سازمان مدیریت صنعتی، ۱۳۸۵
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.