دانشگاهیان
به جامعه استادان دانشگاه، استادیاران و دانشجویان و پژوهشگران دخیل در آموزش عالی و حوزه پژوهش اصطلاحاً به طور جمعی، دانشگاها گفته می‌شود. اگر چه بسیاری از مدیران دارای درجه پیشرفته، به پیگیری تحقیقات علمی و نوشتن می‌پردازند و همچنین به وظایف اداری خود رسیدگی می‌کنند. یک فرد دانشگاهی معمولاً دارای یک درجه پیشرفته است.
برابر غربی
در زبان انگلیسی به دانشگاها academicans گفته می‌شود. این کلمه از akademeia در یونان باستان، و از قهرمان آتن، Akademos مشتق شده است. در خارج از دیوارهای شهر آتن، ورزشگاه معروف افلاطون به عنوان یک مرکز یادگیری ساخته شده است. فضای مقدس، اختصاص داده شده به الهه حکمت، آتنا، بوده است و از این رو عبارت «باغ‌های دانشگاهی» انرا بیان می‌کنند.
در این باغ، فیلسوف بزرگ، افلاطون با پیروان خود صحبت می‌کرد. سرانجام افلاطون توانست جلسات خود را به یک روش آموزش فلسفه توسعه دهد و در سال ۳۸۷ قبل از میلاد، توانست آنچه را که امروز به عنوان آکادمی قدیمی شناخته شده است، تأسیس کند.
با گسترش دانشگاه‌ها، چنین معنی برای آن آمده است که محیطی برای انباشت دانش فرهنگی، توسعه و انتقال در سراسر نسل‌ها است. در قرن ۱۷، محققان بریتانیایی و فرانسوی با استفاده از این اصطلاح، انواع مؤسسات آموزش عالی را توصیف کردند.
انگلستان
در انگلستان، عناوین مختلف رتبه علمی استفاده می‌شود، به طور معمول عضو محقق، محقق (همچنین محقق ارشد و محقق اصلی)، مدرس (مدرس ارشد و مدرس اصلی)، خواننده و استاد. اصطلاح محاوره دان هم است که گاهی اوقات برای آموزش کارکنان در آکسفورد و کمبریج جایگزین شده است. محقق گاهی اوقات معادل با «دانشگاهی» استفاده می‌شود و به طور کلی کسانی هستند که در رشته پژوهش خود به تلسط رسید ه‌اند.