دانشگاه دوستی ملل روسیه
دانشگاه پاتریس لومومبا یا دانشگاه دوستی ملل روسیه یا دانشگاه دوستی خلق روسیه (روسی: Российский университет дружбы народов، انگلیسی: People's Friendship University of Russia) واقع در شهر مسکو پایتخت فدراسیون روسیه در فوریه ۱۹۶۰ میلادی در دوران اتحاد جماهیر شوروی به منظور ارائه آموزش عالی به دانشجویان جهان سوم تأسیس شد. این دانشگاه به بخشی جدایی ناپذیر از حمله فرهنگی شوروی به کشورهای غیرمتعهدها تبدیل شد.[1] در بخش ماموریت‌های این دانشگاه نوشته شده این دانشگاه رهبرانی رابرای بهتر شدن جهان تربیت می‌کند.[2] این دانشگاه تا سال ۱۹۹۲ میلادی و تا قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، پاتریس لومومبا نام داشت. این دانشگاه در منطقه جنوب غرب شهر مسکو و در خیابان میکلوخا ماکلایا قرار دارد.[3] دانشگاه رودن مسکو در بین تمام دانشگاه‌های روسیه بیشتر تعداد دانشجوی خارجی را دارد. این دانشگاه یکی از دانشگاه‌هایی است که در طرح ۵–۱۰۰ شرکت دارد. برنامه بلند مدت این طرح این است که ۵ دانشگاه از روسیه در بین ۱۰۰ دانشگاه برتر دنیا قرار گیرد. .[4]
| نوع | سراسری (دولتی) |
|---|---|
| بنیانگذاری شده | ۵ فوریه ۱۹۶۰ میلادی |
| رئیس | ولادیمیر فلیپوف |
| دانشجویان | بیش از ۲۵۰۰۰ |
| موقعیت | مسکو، فدراسیون روسیه |
| وبگاه |
تاریخچه
دولت اتحاد جماهیر شوروی این دانشگاه را در ۵ فوریه ۱۹۶۰ تأسیس کرد. هدف اعلام شده آن در اوج جنگ سرد، کمک به کشورهای در حال توسعه بود. بسیاری از دانشجویان کشورهای پیشرفته نیز در این دانشگاه حضور داشتند. در ۲۲ فوریه ۱۹۶۱، این دانشگاه پس از کشته شدن پاتریس لومومبا، رهبر استقلال کنگو، که در ژانویه در کودتایی کشته شده بود، دانشگاه پاتریس لومومبا نامگذاری شد. هدف اعلام شده برای تأسیس دانشگاه فراهم نمودن فرصت تحصیل به جوانانی از آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین، به ویژه از خانواده‌های فقیر برای تبدیل شدن به متخصصین مجرب بود.[5] سازمان‌هایی که به عنوان بنیانگذار دانشگاه از آنها یاد شده‌اند اتحادیه کل اتحادیه‌های کارگری اتحاد جماهیر شوروی، کمیته همبستگی افریقا-آسیایی اتحاد جماهیر شوروی و اتحادیه دوستی و روابط بین فرهنگی اتحاد جماهیر شوروی.[6] در سال ۱۹۶۰، مطالعات زبان روسی برای دانشجویان بین‌المللی در دانشکده مقدماتی آغاز شد. اولین ۲۸۸ دانش آموز از ۴۷ کشور جهان در سال ۱۹۶۵ فارغ‌التحصیل شدند. دهه ۱۹۹۰ شاهد ایجاد دانشکده‌ها و انستیتوهای جدید بود: دانشکده اکولوژی، دانشکده اقتصاد، دانشکده حقوق، دانشکده فلسفی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشکده آموزش تازه سازی برای متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، پژوهشکده زبانهای خارجی، انستیتوی آموزش از راه دور، انستیتو تجارت و گردشگری میهمان نوازی و مؤسسه گرانش و کیهان‌شناسی. بیش از ۷۷۰۰۰ فارغ‌التحصیل این دانشگاه در ۱۷۰ کشور جهان مشغول به کار هستند که از این میان بیش از ۵ هزار و ۵۰۰ نفر دارای مدرک دکتری و بالاتر هستند. مدرسان در ۶۲ رشته و رشته تحصیلی متخصصان را آموزش می‌دهند. بیش از ۲۹۰۰۰ دانشجوی تحصیلات تکمیلی و کارشناسی ارشد از ۱۴۰ کشور که از سال ۲۰۱۴ در این دانشگاه تحصیل می‌کنند. آنها نماینده بیش از ۴۵۰ کشور و ملیت جهان هستند. این تیم دارای ۴۵۰۰ کارمند است که از میان آنها، ۲۸۲۶ معلم دارند. صندوق فکری دانشگاه شامل بیش از ۸۷۰ گواهی تألیف و ۱۵۰ اختراع ثبت شده در همه زمینه‌های تحقیق علمی از فدراسیون روسیه است. بسیاری از چهره‌های سیاسی و عمومی خارجی و روسی، محققان و دانشمندان به اساتید برجسته تبدیل شده‌اند. این افراد شامل روسای نامیبیا، آنگولا، سریلانکا، جمهوری آفریقای جنوبی، گابن، گویان و نیجریه هستند. نخست وزیران بنگلادش و قزاقستان؛ مدیر ارشد اجرایی سازمان ملل در زمینه آموزش، فرهنگ و علوم؛ و مدیر CEPES.[7]
دانشکده‌های دانشگاه دوستی ملل
- دانشکده کشت و فناوری
- دانشکده مشکلات پزشکی
- دانشکده علوم انسانی و اجتماعی
- دانشکده مهندسی
- دانشکده پزشکی
- دانشکده داروسازی
- دانشکده علوم
- دانشکده زبانشناسی
- دانشکده محیط زیست
- دانشکده اقتصاد
- دانشکده حقوق
- دانشکده تحقیقات علمی گرانش و کیهان‌شناسی
- دانشکده تحقیقات فنی و اقتصادی
- دانشکده زبانهای خارجی
- دانشکده اقتصاد جهانی و کسب و کار
- دانشکده کشاورزی
فارغ التحصیلان مشهور
- محمود عباس، رئیس تشکیلات خود گردان فلسطین[8]
- فاطمه عبدال محمود، سیاستمدار سودان، رهبر اتحادیه دموکراتیک سوسیالیست سودان
- عابد الرحیم ابو زکرا، نویسنده و شاعر سودانی
- ماهیندا راجاپاکسا، رئیس‌جمهور سری لانکا
- سم نوجوما، رئیس‌جمهور نامیبیا
- تابو امبکی، دومین رئیس جمهورآفریقای‌جنوبی
- شیخ حسینه، نخست‌وزیر بنگلادش
- عمر بونگو، رئیس‌جمهور گابن
- اولوسگون اوباسانجو، رئیس‌جمهور سابق کشور نیجریه
- ایرینا کاکامادا، سیاستمدار روسی
- ولادیمیر فیلیپوف، وزیر سابق آموزش و علوم روسیه، رئیس فعلی دانشگاه
- الیچ رامرز سانچز (کارلوس شغال)، تروریست و آدمکش ونزوئلا (اخراج)
- لوسی سکی، زبان‌شناس برزیلی
- Timoleón Jiménez، رهبر FARC
- پورفیریو لوبو، رئیس‌جمهور هندوراس
- دانیل اورتگا، رئیس‌جمهور نیکاراگوئه
- میشل Djotodia، رئیس‌جمهور جمهوری آفریقای مرکزی
- Hifikepunye Pohamba، رئیس‌جمهور پیشین نامیبیا از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵
- آنا چاپمن، افسر اطلاعاتی روسیه
- الکسی ناوالنی، حقوقدان روسی، فعال سیاسی و مالی و سیاستمدار
- بهارات جگدئو، رئیس‌جمهور پیشین گویان
- تامار بروچواشویلی، وزیر امور خارجه گرجستان
- دیودونه گمانمانکو، مورخ بنینی
- هیلاری اونک، وزیر امور داخلی جمهوری اوگاندا
- روهانا ویجوهرا، سیاستمدار مارکسیستی سریلانکا، انقلابی و رهبر بنیانگذار جاناتا ویموکتی پرامونا
منابع
- Alvin Z. Rubinstein, "Lumumba University--Assessment." Problems of Communism 20.6 (1971): 64-69.
- http://eng.rudn.ru/about/mission-and-vision/
- http://www.rudn.ru/#pagec=13
- https://www.5top100.ru/universities//#pagec=15
- "Voices from Russia's Cold War 'friendship' university". BBC News. 6 February 2010. Retrieved 6 February 2010.
- Abigail Judge Kret, "'We Unite with Knowledge' The Peoples’ Friendship University and Soviet Education for the Third World." Comparative Studies of South Asia, Africa and the Middle East 33.2 (2013): 239-256. online
- https://en.wikipedia.org/wiki/Peoples%27_Friendship_University_of_Russia
- http://eng.rudn.ru/cooperation/honorary-doctors/mahmoud-abbas/