داگنز نی‌هتر

داگنز نی‌هتر (انگلیسی: Dagens Nyheter‎) روزنامه‌ای است که توسط رودولف وال در سال ۱۸۶۴ در سوئد تأسیس شد. اولین نسخه این روزنامه در ۲۳ دسامبر ۱۸۶۴ منتشر گردید.[1][2][3]

داگنز نی‌هتر
داگنز نی‌هتر صفحه اصلی، ۱۰ ژوئن ۲۰۱۱
گونهروزنامه
قطعفشرده
صاحب امتیازبونیر ای. بی
بنیانگذاررودولف وال
سردبیر ارشدپیتر ولودارسکی
بنیان‌گذاریدسامبر ۱۸۶۴
جهت‌گیری سیاسیمستقل لیبرالیسم
زبانزبان سوئدی
ستادGjörwellsgatan ۳۰,
استکهلم
شمارگان۲۸۲٬۸۰۰ (۲۰۱۳)
شمارهٔ شاپا1101-2447
وبگاه رسمیwww.dn.se

تاریخچه

در پروسه راه اندازی اولیه، در صبح روز سال ۱۸۷۴ این روزنامه به یک شرکت سهامی تبدیل شد.[4] نسخه‌های چاپی آن در سال ۱۸۸۰ به ۱۵۰۰۰ نسخه رسید.[5] در دهه ۱۸۹۰، وال داگنز نی‌هتر را ترک کرد و در پی آن روزنامه به ارگان حزب لیبرال تبدیل شد. از ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۹ هربرت تینگستن سردبیر اجرایی آن بود.[6]

این روزنامه متعلق به گروه انتشاراتی بونیر است.[7] دفتر مرکزی داگنز نی‌هتر در آسمان‌خراش یا برج داگنز نی‌هتر در استکهلم قرار دارد. این برج در سال ۱۹۶۴ تکمیل شد و طراحی آن توسط معمار پل هدکوئیست صورت گرفت.

ارتفاع برج ۸۴ متر (۲۷۶ پا) است و دارای ۲۷ طبقه می‌باشد که زیرزمین ندارند، ساختمان مرکزی این شرکت در سال ۱۹۹۶ به محل فعلی آن در Gjörwellsgatan که در مجاورت برج قدیمی بنا شده نقل مکان کرد.[8]

روزنامه اکسپرسن، که ازجمله متعلق به گروه بونیر است در این ساختمان قرار دارد.[9]

اغلب صاحب نظران داگنز نی‌هتر را به عنوان یک روزنامه عامه پسند مطرح می‌کنند. اما صفحه سرمقاله آن مواضع مستقل حزب لیبرال را منعکس می‌کند. با این حال، این روزنامه از سال ۱۹۷۲ اتحاد رسمی اش با حزب لیبرال را ترک کرده‌است.[10][11]

داگنز نی‌هتر ۱۷ آوریل ۱۹۱۲: «فاجعه بزرگ اقیانوس: کشتی تیتانیک غرق شد».

جستارهای وابسته

منابع
  1. "Dagens Nyheter". Encyclopædia Britannica. Retrieved 18 November 2014.
  2. Oskar Bandle; Kurt Braunmuller; Ernst-Hakon Jahr; Allan Karker; Hans-Peter Naumann; Ulf Teleman (2005). The Nordic Languages 2: An International Handbook of the History of the North Germanic Languages. Walter de Gruyter. p. 1487. ISBN 978-3-11-017149-5. Retrieved 24 November 2014.
  3. Christoffer Rydland (2013). "Aspects of Cooperation and Corporate Governance in the Swedish Regional Newspaper Industry" (PDF). Stockholm School of Economics. Archived from the original (PhD Thesis) on 17 January 2015. Retrieved 16 January 2015.
  4. Stig Hadenius; Lennart Weibull (1999). "The Swedish Newspaper System in the Late 1990s. Tradition and Transition" (PDF). Nordicom Review. 1 (1). Retrieved 31 December 2014.
  5. Nordicom
  6. Johanna Rainio-Niemi (5 February 2014). The Ideological Cold War: The Politics of Neutrality in Austria and Finland. Taylor & Francis. p. 184. ISBN 978-1-135-04240-0. Retrieved 1 January 2015.
  7. Panagiota Koulouvari (2004). "Family-Owned Media Companies in the Nordic Countries: Research Issues and Challenges" (Working Paper Series No:2). Jönköping International Business School. Retrieved 8 January 2015.
  8. Historia بایگانی‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۷ توسط Wayback Machine.
  9. Robert G. Picard. "Media Ownership and Concentration in the Nordic Nations" (PDF). Le Centre d'études sur les médias. Archived from the original (PDF) on 23 September 2015. Retrieved 13 August 2014.
  10. Stig A. Nohrstedt et. al. (2000). "From the Persian Gulf to Kosovo — War Journalism and Propaganda" (PDF). European Journal of Communication. 15 (3). Archived from the original (PDF) on 22 December 2015. Retrieved 8 January 2015.
  11. Sigurd Allern; Mark Blach-Ørsten (2011). "The News Media as a Political Institution". Journalism Studies. 12 (1). doi:10.1080/1461670X.2010.511958. Retrieved 25 January 2015.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ داگنز نی‌هتر موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.