دایمیو
دایمیو Daimyo (به ژاپنی: 大名) لقب و عنوانی کلی است که برای اشاره به اربابان و زمینداران بزرگ در دوران پیشامدرن ژاپن به کار برده میشد. دایمیوها از زمینهای پهناور و موروثی خود، بر بیشتر سرزمینهای کشور حکم میراندند. دایمیو از ترکیب دو واژه دای(大)به معنای بزرگ و میو (مخفف 名田 میودن به معنای ملک شخصی) تشکیل شده است. گاه شوگون یا نایب پادشاه از میان همین امیران رزمآور منطقهای انتخاب میشد. دایمیوها پس از شوگونها، قدرتمندترین حاکمان ژاپن فئودالی از قرن دهم تا قرن نوزدهم بودند.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.