دریم تیاتر

دریم تیَتِر (به انگلیسی: Dream Theater) یک گروه پراگرسیو متال آمریکایی است که کار خود را در سال ۱۹۸۵ با نام مجستی[1] «اعلیحضرت» آغاز کرد. این گروه که اهل لانگ آیلند است، در ابتدا به وسیلهٔ جان میانگ، جان پتروچی، و مایک پورتنوی پس از فارغ‌التحصیل شدن آن‌ها از کالج موسیقی برکلی تشکیل شد.

دریم تیَتِر
دریم تیَتِر در سال ۲۰۲۰. از چپ به راست: جان پتروچی، جیمز لابری، مایک منجینی، جردن رودس، جان میانگ
اطلاعات پس‌زمینه
ژانرپراگرسیو راک، پراگرسیو متال
سال‌های فعالیت۱۹۸۵ تا کنون
ناشر(ان)رودرانر رکوردز، الکترا، ایست‌وست، آتکو، مکانیک
همکاری‌های مرتبطهمکاری در تور جی ۳ ۲۰۰۶ (جان پتروچی)
وبگاهDreamTheater.net
اعضای کنونی
اعضای پیشین

گروه در دههٔ آغازین فعالیت‌اش چند تغییر در ترکیب نفرات‌اش را تجربه کرد، تا این‌که با پیوستن جیمز لابری[2]‏ (۱۹۹۱) و جردن رودس[3]‏ (۱۹۹۹) به ۳ عضو بنیان‌گذار، ترکیب نفرات ثابت شد. این ترکیب تا ۸ سپتامبر ۲۰۱۰ که پورتنوی از دریم تیتر کناره‌گیری کرد بدون تغییر باقی‌ماند.

با وجود کاهش محبوبیت سبک این گروه پس از اواسط دههٔ ۱۹۷۰ این گروه هنوز به عنوان یکی از گروه‌های موفق در سبک پروگرسیو متال شناخته می‌شود. این گروه به ویژه به دلیل مهارت نوازندگان آن شهرت دارد و تا کنون موفق به دریافت جوایز متعددی از مجلات موسیقی شده‌است.

مبدأ این گروه در لانگ آیلند در ایالت نیویورک است. تقریباً تمامی اعضا در مدرسه عالی موسیقی برکلی تحصیل کرده‌اند.

جان میانگ نوازنده گیتار بیس این گروه کره‌ای الاصل است.

تاریخچه
پتروچی همچنین بهمراه استیو وای و جو سَتریانی عضو پروژه مشهور جی-۳ نیز بوده‌است.

تشکیل (۱۹۸۵)

دریم تیَتِر در سپتامبر ۱۹۸۵ و پس آنکه گیتاریست جان پتروچی و گیتاریست بیس جان میانگ تصمیم گرفتند در وقت آزاد خود در طول تحصیل در کالج موسیقی برکلی یک گروه موسیقی ایجاد کنند تشکیل شد. آن‌ها در طول تمرین به‌طور اتّفاقی با درامر گروه مایک پورتنوی آشنا شدند و از او خواستند تا به این گروه ملحق شود.

پتروچی، میانگ و پورتنوی نام «مَجستی» را برای گروه تازه تشکیل شده خود انتخاب کردند. سپس اعضا گروه شروع به پر کردن پست‌های خالی در گروه کردند و پتروچی از هم گروهی قدیم خود کوین مور[4] به عنوان نوازنده کیبورد دعوت کرد و پس از موافقت مور یکی دیگر از دوستان آن‌ها به نام کریس کالینز[5] به عنوان خواننده اصلی گروه انتخاب شد. در طول این مدت تمرکز زیاد اعضای اصلی گروه بر روی این کار آن‌ها را مجبور به ترک کالج کرد.

اجراهای مَجستی و تولد دریم ثیتر (۱۹۸۶–۱۹۸۷)

ماه‌های ابتدایی ۱۹۸۶ مملو از اجراهای مختلف در شهر نیویورک بود. در این مدت گروه مجموعه‌ای از اجراها را ضبط کرد و در اولین فروش خود، در شش ماه هزار نسخه فروخت. در نوامبر ۱۹۸۶ پس از چند ماه ساختن و اجرای آهنگ‌های مختلف کریس کولینز به دلیل تفاوت عقاید هنریش گروه را ترک کرد. پس از یک سال تلاش برای پیدا کردن جایگزین سرانجام چارلی دومینیچی[6] که خیلی مسن‌تر و با تجربه‌تر از بقیه اعضای گروه بود به گروه اضافه شد. ثباتی که دومینیسی برای گروه به وجود آورد باعث شد تا آن‌ها تعداد اجراهای خود را در نیویورک افزایش دهند و این سبب افزایش شهرت گروه شد. کمی بعد از ورود دومینیسی یک گروه موسیقی دیگر در لاس‌وگاس با نام مَجستی این گروه را به استفاده غیرقانونی از نام خود متهم کرد و آن‌ها را به اقدام قانونی تهدید کرد بنابراین گروه مجبور شد تا نام خود را تغییر دهد. اسامی زیادی مانند Glasser (شیشه‌بر)، Magus (ساحر)، و M۱ مطرح شد که همه آن‌ها رد شد و سرانجام پدر پورتنوی نام دریم ثیتر را پیشنهاد داد که نام یک سینما در مونتری کالیفرنیا بود.

وقتی روز و رؤیا یکی می‌شوند (۱۹۸۹)

با ثباتی که در گروه به وجود آمده بود اعضا بیشتر بر روی نوشتن آهنگ‌های جدید و انجام اجراهای بیشتر در نیویورک و ایالت‌های اطراف متمرکز شدند. در طول زمان توجه Mechanic Records یکی از زیر شاخه‌های مرکز موسیقی ایالات متحده به این گروه جلب شد و دریم ثیتر اولین قرار داد خود را در تاریخ ۲۳ جون ۱۹۸۸ با آن‌ها منعقد کرد و کار بر روی یک آلبوم را آغاز کرد. آلبوم وقتی روز و رؤیا یکی می‌شوند در ۱۹۸۹ منتشر شد اما نتوانست به پیش‌بینی‌های گروه جامه عمل بپوشاند و Mechanic بخش بزرگی از وعده‌های مالی را که در قرارداد به گروه داده بود عملی نکرد و گروه دوباره به اجراهای خود در نیویورک محدود شد. گروه توری را برای معرفی آلبوم آغاز کرد. تور معرفی آلبوم از پنج کنسرت تشکیل شده بود. در چهارمین اجرا دومینیچی به علت تفاوت‌های شخصی و هنری با بقیهٔ اعضا از گروه اخراج شد.

آلبوم‌ها

استودیویی
نام آلبوم معنی نام سال انتشار
۱. When Dream and Day Unite وقتی روز و رؤیا یکی می‌شوند ۱۹۸۹
۲. Images and Words تصاویر و واژه‌ها ۱۹۹۲
۳. Awake بیدار ۱۹۹۴
۴. A Change of Seasons تغییری در فصل‌ها ۱۹۹۵
۵. Falling into Infinity سقوط در بی‌نهایت ۱۹۹۷
۶. Scenes from a Memory صحنه‌هایی از یک خاطره ۱۹۹۹
۷. Six Degrees of Inner Turbulence شش درجه آشفتگی درونی ۲۰۰۲
۸. Train of Thought رشته افکار ۲۰۰۳
۹. Octavarium اکتاواریوم ۲۰۰۵
۱۱. Systematic Chaos هرج و مرج با قاعده ۲۰۰۷
۱۲. Black Clouds & Silver Linings ابرهای سیاه و روزنه‌های امید ۲۰۰۹
۱۳. A Dramatic Turn of Events دگرگونی ناگهانی رویدادها ۲۰۱۱
۱۴. Dream Theater دریم تیتر ۲۰۱۳
15. Dream Theater - 2016 - Legacy (EP) دریم تیتر ۲۰۱۶
16. The Astonishing خارق‌العاده ۲۰۱۶
17. Distance over Time فاصله در زمان 2019

اعضای گروه

اعضای سابق
  • مایک پورتنوی: درامز (۱۹۸۵ تا ۲۰۱۰)
  • کریس کالینز: آواز (۱۹۸۶)
  • چارلی دومینیچی: آواز (۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹)
  • کوین مور: نوازندهٔ کیبورد (۱۹۸۶ تا ۱۹۹۴)
  • دریک شرینیان: نوازندهٔ کیبورد (۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸)

پروژه‌های جانبی و منشعب

اعضای دریم تیتر هرکدام تا کنون عضو چندین پروژه جانبی بوده‌اند،[7] که مشهورترین آنها:

پانویس
  1. Majesty
  2. James LaBrie
  3. Jordan Rudess
  4. Kevin Moore
  5. Chris Collins
  6. Charlie Dominici
  7. «Dream Theater - The Official Site». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ اکتبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۰.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دریم تیاتر موجود است.

منابع
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dream Theater». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ، بازبینی‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۰۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.