دمای نیل
دمای نیل یا دمای انتظام مغناطیسی دمایی است که در آن مواد آنتی فرومغناطیس به پارامغناطیس تبدیل می‌شوند. این دما را با عبارت TN نمایش می‌دهند و به افتخار لوییس نیل فیزیکدان فرانسوی و برنده جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۷۰ آن را به نام دمای نیل می‌خوانند.
دمای نیل هم‌ارز با دمای کوری برای ترکیبات فرومغناطیس است. دمای نیل برای چند ماده:[1]
| ماده | دمای نیل (کلوین) |
|---|---|
| MnO | ۱۱۶ |
| MnS | ۱۶۰ |
| MnTe | ۳۰۷ |
| MnF2 | ۶۷ |
| FeF2 | ۷۹ |
| FeCl2 | ۲۴ |
| FeI2 | ۹ |
| FeO | ۱۹۸ |
| FeOCl | ۸۰ |
| CrCl2 | ۲۵ |
| CrI2 | ۱۲ |
| CoO | ۲۹۱ |
| NiCl2 | ۵۰ |
| NiI2 | ۷۵ |
| NiO | ۵۲۵ |
| KFeO2 | ۹۸۳[2] |
| Cr | ۳۰۸ |
| Cr2O3 | ۳۰۷ |
| Nd5Ge3 | ۵۰ |
منابع
- Kittel, Charles (2005). Introduction to Solid State Physics (8th ed.). New York: John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-41526-8.
- Ichida, Toshio (1973). "Mössbauer Study of the Thermal Decomposition Products of K2FeO4". Bulletin of the Chemical Society of Japan. 46 (1): 79–82. doi:10.1246/bcsj.46.79.
- شیمی معدنی ۲ ، اسماعیل سلیمانی ، ۱۳۸۸
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.