دنگ
دَنگ ابزاری است برای کوبیدن خرمن برنج و گندم. به آن گندم‌کوب هم گفته شده‌است. کوبیدن با دنگ برای جدا کردن پوسته غلات است. نوعی از دنگ به صورت دو یا چند چوب است که با زنجیری به هم پیوسته شده‌اند. با تکان دادن یک چوب، چوب دیگر دوران خورده و به غله کوبیده می‌شود و پوسته‌ها را شل می‌کند. انواع دیگر دنگ هم هست که اگر با پا به حرکت در بیایند به آن‌ها پادنگ گفته می‌شود و اگر با آب حرکت کند به آن آبدنگ می‌گویند.[1] در لغتنامه دهخدا در مورد آبدنگ گفته شده: دنگی که بقوت آب حرکت کند و بدان شلتوک برنج کوبند و از نیشکر آب گیرند.
امروزه استفاده از ماشین خرمن‌کوب استفاده از دنگ را محدود کرده‌است.
کشاورزان گاه از دنگ به عنوان سلاح سرد هم استفاده کرده‌اند و گفته می‌شود نانچیکو سلاح تحول‌یافته‌ای از دنگ است. نخستین مورد کاربرد دنگ به عنوان سلاح توسط کشاورزان از سوی گروه شورشیان به رهبری یان ژیژکا در جنگ‌های هوسی در بوهم (بخشی از جمهوری چک امروزی) بوده است.
منابع
- لغتنامه دهخدا: دنگ.
- Wikipedia contributors, "Flail," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed October 11, 2014).