رابرت ساپولسکی

رابرت ساپولسکی (انگلیسی: Robert Sapolsky‎؛ زادهٔ ۱۹۵۷) دانشمند علوم اعصاب، انسان‌شناسی زیستی و نخستی‌شناسی اهل ایالات متحده آمریکا است. او همچنین نویسنده و استاد دانشگاه استنفورد است.

رابرت ساپولسکی
زادهٔ۱۹۵۷ (۶۳–۶۴ ساله)
بروکلین، ایالت نیویورک
محل زندگیایالات متحدهٔ آمریکا
ملیتامریکایی
محل تحصیلدانشگاه هاروارد (کارشناسی)
دانشگاه راکفلر (پی‌اچ‌دی)
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتعلوم اعصاب، انسان‌شناسی زیستی، نخستی‌شناسی
محل کاردانشگاه استنفورد
پایان‌نامهعصب‌شناسی استرس و سن (۱۹۸۴)
استاد راهنمابروس مک‌ایون
دیگر راهنمایان دانشگاهیملوین کانر[1]

آغاز زندگی و تحصیلات

ساپولسکی در بروکلین، نیویورک در خانواده‌ای از مهاجران شوروی به دنیا آمد. او به‌عنوان یک یهودی ارتدکس بزرگ شد در حالی که وقتش را با خواندن دربارهٔ گوریل‌ها و تصور زندگی با آن‌ها می‌گذراند. او ۱۲ ساله بود که به عنوان یک علاقه‌مند برای نخستی‌شناسان نامه می‌نوشت. ساپولسکی در دوران دبیرستان دربارهٔ نخستی‌شناسی مطالعه می‌کرد و به آموختن زبان سواحلیی می‌پرداخت.

ساپولسکی خودش را یک خداناباور توصیف کرده است. او در سخنرانی‌اش برای بنیاد رهایی از دین گفته است که تا حدود ۱۳ سالگی در خانه به‌عنوان فردی مذهبی (یهودی ارتدکس) بزرگ شده است و در دوران بلوغ خودش را از هر باور مذهبی رها کرده است.

ساپولسکی در ۱۹۷۸ میلادی لیسانسش را در انسان‌شناسی زیستی از دانشگاه هاروارد دریافت کرد. او سپس به کنیا رفت تا در طبیعت به مطالعه بر روی عنتر دم‌کوتاه (بابون) پردازد. وی پس از آن به نیویورک بازگشت و مدرک پی‌اچ‌دی خود را در عصب‌شناسی از دانشگاه راکفلر دریافت کرد.

ساپولسکی از اواخر دههٔ ۷۰ میلادی تا اواخر دههٔ ۹۰ میلادی هر سال به آفریقا بازمی‌گشت و به مدت ۸ تا ۱۰ ساعت در روز (در بازه‌های چهارماهه) به مطالعهٔ بابون‌ها می‌پرداخت.

کارها

ساپولسکی اکنون استاد دانشگاه استنفورد در زمینهٔ علوم زیست‌شناسی، عصب‌شناسی، و جراحی مغز و اعصاب است. زمینهٔ مطالعاتی او بر مسائلی مانند فشار روانی و انحطاط عصبی، و همچنین استراتژی‌های ژن‌درمانی برای محافظت از عصب‌های حساس متمرکز است. در حال حاضر او بر روی تکنیک‌های انتقال ژن‌ها برای قوی ساختن یاخته‌های عصبی در مقابل اثرات ناتوان‌کننده‌ای چون گلوکوکورتیکوئید کار می‌کند. او با مطالعهٔ جمعیتی از عنترهای دم‌کوتاه در کنیا منبع استرس و رابطهٔ شخصیت و الگوهای بیماری‌های مرتبط با استرس را در آن‌ها مورد بررسی قرار داده است.

پژوهش‌های ساپولسکی به‌طور گسترده توسط نشریاتی چون شبکه نشنال جئوگرافیک، نیویورک تایمز، و دانشگاه استنفورد مورد توجه قرار گرفته است.

جایزه‌ها

ساپولسکی تاکنون جایزه‌های متعددی دریافت کرده است. شامل، کمک‌هزینهٔ مک‌آرتور در ۱۹۸۷ میلادی،[2] کمک‌هزینهٔ تحصیلی بنیاد آلفرد پی سلوآن و کمک‌هزینهٔ کلینگستاین در علوم اعصاب. او همچنین جایزه‌های رئیس بنیاد ملی علوم و محقق جوان سال را از سوی بنیاد ملی علوم و انجمن روانشناسی زیستی دریافت کرده است.

ساپولسکی در سال ۲۰۰۷ میلادی جایزهٔ جان پی مک‌گاورن در علوم رفتاری را از سوی انجمن پیشبرد علوم آمریکا دریافت کرد.[3] او در سال ۲۰۰۸ میلادی جایزهٔ ساگان برای محبوب‌سازی علم را از سوی واندرفست دریافت کرد.[4] او در سال ۲۰۱۰ میلادی از سوی بنیاد رهایی از دین به‌عنوان عضو افتخاری نایل‌آمده به دستاوردی برجسته انتخاب شد.[5] این انتخاب پس از دریافت جایزهٔ مشابهی در ۲۰۰۲ میلادی انجام شد.[6]

جستارهای وابسته

پانویس
  1. Hanson, E. Simon (January 5, 2001). "A Conversation With Robert Sapolsky". Brain Connection. Retrieved 3 June 2014. BC: Who were your greatest mentors? RS: Of people I've actually dealt with, ... the main person is an anthropologist/physician named Melvin Konnor ... . He ... was my advisor in college and remains a major mentor. line feed character in |quote= at position 36 (help)
  2. "MacArthur Fellows List - July 1987". Archived from the original on 19 April 2008. Retrieved 2008-03-24.
  3. "About AAAS: John McGovern Lecture". Retrieved 22 Feb 2009.
  4. "Sagan Prize Recipients". wonderfest.org. 2011. Retrieved September 10, 2011.
  5. "Honorary FFRF Board Announced". ffrf.org. Archived from the original on December 17, 2010. Retrieved February 15, 2010.
  6. "Emperor Has No Clothes Award -- Robert Sapolsky". Freedom From Religion Foundation. Retrieved 7 December 2013.

منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.