راست (گرایش سیاسی)

راست یا راست‌گرا در ادبیات سیاسی، به مواضعی اطلاق می‌شود که خواهان حفظ نظم و سلسله مراتب اجتماعی سنتی هستند.[1][2][3][4][5] ریشهٔ اصطلاحات راست و چپ به انقلاب فرانسه برمی‌گردد و به محل نشستن اعضای پارلمان اشاره دارد؛ کسانی که در سمت راست می‌نشستند از حفظ نهادهای پادشاهی، آریستوکراسی و مذهب رسمی حمایت می‌کردند.[6][7][8][9]

اصول کلی در گرایش راست

گروه‌های راست‌گرا، اختلاف طبقاتی را بخشی از قوانین حاکم بر طبیعت می‌دانند. گروه‌های راست‌گرا طرفدار حداقل دخالت نهادهای دولتی در امور اقتصادی کشور هستند.[10][11][12]

اعتقاد به نابرابری افراد در برخورداری از ثروت‌ها و همچنین اعتقاد به نابرابری افراد در مشارکت در امور مملکت‌داری و قدرت و حقوق اجتماعی، از جمله نظریات گروه‌های راست‌گرا به شمار می‌رود. حمایت از بخش خصوصی در حوزۀ اقتصاد مهم‌ترین ویژگی راست‌گراها به‌حساب می‌آید. نظام‌های سرمایه‌داری غربی، از جمله برجسته‌ترین نظام‌های راست‌گرا هستند.

راست‌گراها ضمن اعتقاد به سکولاریسم و مبانی تفکر مدرن غربی، گرایش شدیدی به مقابله با رادیکالیسم دارند. راستگراها معتقدند: محافظه‌کاری و پیاده‌کردن یک نظام‌ سرمایه‌داری، سرانجام به پیشرفت کشور منتهی می‌شود. راستگراها حمایت از بازار آزاد و اقتصاد بازار را بهترین مسیر برای پیشرفت جوامع توصیف می‌کنند.

جستارهای وابسته

پانویس
  1. T. Alexander Smith, Raymond Tatalovich. Cultures at war: moral conflicts in western democracies. Toronto, Canada: Broadview Press, Ltd, 2003. Pp 30. "That viewpoint is held by contemporary sociologists, for whom 'right-wing movements' are conceptualized as 'social movements whose stated goals are to maintain structures of order, status, honor, or traditional social differences or values' as compared to left-wing movements which seek 'greater equality or political participation. ' In other words, the sociological perspective sees preservationist politics as a right-wing attempt to defend privilege within the social hierarchy.
  2. Left and right: the significance of a political distinction, Norberto Bobbio and Allan Cameron, pg. 37, University of Chicago Press, 1997.
  3. Seymour Martin Lipset, cited in Fuchs, D. , and Klingemann, H. 1990. The left-right schema. Pp.203–34 in Continuities in Political Action: A Longitudinal Study of Political Orientations in Three Western Democracies, ed.M.Jennings et al. Berlin:de Gruyter
  4. Lukes, Steven. 'Epilogue: The Grand Dichotomy of the Twentieth Century': concluding chapter to T. Ball and R. Bellamy (eds.), The Cambridge History of Twentieth-Century Political Thought. Pp.610–612
  5. Clark, William. Capitalism, not Globalism. University of Michigan Press, 2003. ISBN 0-472-11293-7, 9780472112937
  6. The Architecture of Parliaments: Legislative Houses and Political Culture Charles T. Goodsell British Journal of Political Science, Vol. 18, No. 3 (Jul. , 1988), pp. 287–302
  7. Gerhard Linski, Current Issues and Research in Macrosociology, Brill Archive, 1984, pg; 59
  8. Barry Clark, Political Economy: A Comparative Approach, Praeger Paperback, 1998, pgs; 33–34.
  9. Andrew Knapp and Vincent Wright (2006). The Government and Politics of France. Routledge. ISBN 9780415357326.
  10. «احزاب چپ گرا». وب‌گاه پژوهشکده باقرالعلوم. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۷.
  11. «جناح‌های چپ، راست و میانه». وب‌گاه پژوهشکده باقرالعلوم. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۷.
  12. «حزب اعتدال و توسعه». وب‌گاه پژوهشکده باقرالعلوم. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.