راهبری شرکتی

راهبری شرکتی یا راهبری بنگاه، طبق تعریف ارائه شده از سوی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی،[1] عبارت است از رویه‌ها و فرایندهایی که طبق آن‌ها سازمان هدایت و کنترل می‌شود. ساختار راهبری شرکتی توزیع حقوق و مسئولیت‌ها بین فعالان مختلف سازمان – مثل هیئت مدیره، مدیران، سهام‌داران، و دیگر ذی‌نفعان - را مشخص می‌کند؛ و قواعد و رویه‌هایی را برای تصمیم‌سازی معین می‌کند.[2]

اصول بنیادی

نشریه اصول راهبری شرکتی از سازمان همکاری و توسعه اقتصادی[3][4][5] ، اصول بنیادی راهبری شرکتی را در قالب شش اصل زیر تبیین کرده‌است:

  1. اطمینان دادن نسبت به وجود زیربنایی برای چهارچوب راهبری شرکتی اثربخش
  2. حقوق سهامداران و برخورد برابر با آن‌ها و کارکردهای کلیدی مالکیتی
  3. سرمایه‌گذاران نهادی، بازارهای سهام و سایر واسطه‌ها
  4. نقش ذی‌نفعان در راهبری شرکتی
  5. افشا و شفافیت
  6. مسئولیت‌های هیئت‌مدیره؛

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون

منابع
  1. «OECD.org - OECD». www.oecd.org. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۲.
  2. «OECD Glossary of Statistical Terms - Corporate governance Definition». stats.oecd.org. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۲.
  3. «اصول راهبری شرکتی سازمان همکاری و توسعه اقتصادی». opac.nlai.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۲.
  4. «اصول راهبری شرکتی سازمان همکاری و توسعۀ اقتصادی». سنا. ۲۰۱۶-۱۱-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۱۲.
  5. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ آوریل ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۹ نوامبر ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.