رجبعلی خیاط
رجبعلی نکوگویان (زادهٔ ۱۲۶۲ در تهران - درگذشتهٔ ۲۲ شهریور ۱۳۴۰ در شهر ری) مشهور به رجبعلی خیاط عارف معاصر اهل ایران بود.[2]
رجبعلی نکوگویان | |
---|---|
زادهٔ | ۱۲۶۲ تهران |
درگذشت | ۲۲ شهریور ۱۳۴۰ (۷۸ سالگی)[1] شهر ری |
مدفن | گورستان ابنبابویه |
محل زندگی | شهرری، تهران |
ملیت | ایرانی |
دیگر نامها | شیخ رجبعلی خیاط |
پیشه | خیاط |
عنوان | شیخ رجبعلی خیاط |
مذهب | شیعه |
مکتب | محبت خدا |
پدرش، مشهدی باقر، پیشهور بود. رجبعلی نکوگویان در روز ۲۲ شهریور ۱۳۴۰ هجری شمسی و در سن ۷۸ سالگی درگذشت.[3]
او را از عارفان و اهل باطن دانستهاند و گفته شده که توانایی شناسایی باطن افراد (در اصطلاح شیعی: چشم برزخی) را داشتهاست.[4] قبر او در ابنبابویه تهران است.[5]
زندگی
رجبعلی نکوگویان در سن دوازده سالگی پدرش را از دست داد.[1] رجبعلی نکوگویان دارای ۹ فرزند، شامل: پنج پسر و چهار دختر بود که یکی از دخترانش در کودکی از دنیا رفت. رجبعلی نکوگویان در عالم سیاست نبود، وی پایبند به احکام شریعت و مقلد سید محمد حجت کوهکمری بود.[6]
شغل رجبعلی
او برای اداره زندگی خود، شغل خیاطی را انتخاب كرد و از اين رو به «رجبعلی خياط» معروف شد.
کتاب کیمیای محبت
زندگینامه و گفتههای رجبعلی توسط محمد محمدی ریشهری با عنوان کیمیای محبت به چاپ رسید. این کتاب که بسیار مورد توجه قرار گرفت تا سال ۹۲ به چاپ چهل و سوم رسید. ناشر این کتاب انتشارات مؤسسه علمیفرهنگی دارالحدیث است.[7]
خانه رجبعلی
خانه خشتی رجبعلی كه از پدرش به ارث برده بود در خيابان مولوی كوچه سياهها (شهيد منتظری) قرارداشت. وی تا پايان عمر در همين خانه زيست. خانه رجبعلی كارگاه خياطی او نيز بود.
نقد و نظرها
در سال ۱۳۸۷ کتابی به نام «عارفسازی و معرفتسوزی» نوشته منصور کیانی در رد برخی مدعیات رجبعلی خیاط منتشر شد. این کتاب با رویکرد انتقادی، بسیاری از مدعیات رجبعلی خیاط را به چالش کشیده است. بایگانیشده در ۲۷ ژانویه ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine
علیاکبر رشاد رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی نیز در سخنانی با کنایه زدن به رجبعلی خیاط گفته است: « البته من مخالف عرفان نیستم مثلا عرفان محی الدین داریم که عرفان نظری را تأسیس کرده است اما ای کاش عرفان همین محی الدین را ترویج میکردیم الان خیاط، بغال و بزاز و ... را الگو میکنیم اینها افراد عوامی بودند که در عوامی خود متشرع بودند و به همین جهت عوالمی را طی کردهاند البته من به این افراد توهین نمی کنم و برایشان ارزش قائلم آنها افراد بزرگی بودند اما نمیتوانند امروزه الگو باشند آنها در عوامی خود پیشرفت کردند درحالی که عرفان معرفت و سواد میخواهد به جامعه دانشگاهی امروز نباید چنین افرادی را اینگونه تبدیل به الگو کنیم و جامعه معرفی کنیم.»[8]
همچنین کارشناس «گروه فرهنگی المیزان» در پاسخ به سوالی مورد نظر منفی رجبعلی خیاط درباره مولوی می گوید: «مرحوم رجبعلی خیاط نتوانستهاند از مولوی استفاده کنند. امثال آیتاللّه مطهری و مقام معظم رهبری و آیتاللّه طهرانی و آیتاللّه انصاری همدانی و علامه قاضی طباطبایی توانستهاند از مولوی بهرهمند شوند.»[9]
رسول جعفریان میگوید: «نکند آن تصوف در قالب دیگری در میان ما بروز کرده و ما از آن بیخبر ماندهایم؟ ... دیدم که در سالهای اخیر چه اندازه در باره کرامات مرحوم آقای بهاءالدینی و مرحوم آیت الله آقای بهجت گفتند و نوشتند. گاه تکذیب شد و اغلب به سکوت گذشت ... آیا این موارد، که شمار آنها بسیار زیاد و رو به فزونی است و افراد جدیدی هم به آنها اضافه می شود و از دو دهه قبل با انتشار مطالبی در باره همین ملاآقاجان و مرحوم نخودکی و حداد و نیز مرحوم رجبعلی خیاط و ... شروع شد، نمیتواند سوال اول ما را پاسخ بدهد؟ صد البته پاکی آنان ربطی به این سبک و سیاق داستان گویی در باره ایشان ندارد.»[10]
منابع
- «دعایی که «شیخ رجبعلی خیاط» بر خواندن آن مداومت داشت». خبرگزاری فارس.
- «زندگینامه: رجبعلی نکوگویان (۱۲۶۲ - ۱۳۴۰)». همشهری آنلاین. ۲۰۱۲-۰۹-۱۷. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۵.
- «جملاتی زیبا و خواندنی از مرحوم رجبعلی خیاط». الف.
- حکایتهایی از زندگی شیخ رجبعلی خیاط، به کوشش محمد محمدی ریشهری.
- ماهنامه موعود شماره ۶۵
- «جملاتی زیبا و خواندنی از مرحوم رجبعلی خیاط». خبرآنلاین. ۲۰۱۳-۱۲-۱۶. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۵.
- «کیمیای محبت». وبگاه کتابخانه ملی. دریافتشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۴. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=
را بررسی کنید (کمک) - پارسینه|Parsine (۱۳۹۱/۱۲/۱۹ - ۲۱:۱۷). «انتقاد رشاد از عرفان سید حسین نصر و رجبعلی خیاط». دریافتشده در 2019-01-19. از پارامتر ناشناخته
|وبگاه=
صرف نظر شد (|وبگاه=
پیشنهاد میشود) (کمک); تاریخ وارد شده در|تاریخ=
را بررسی کنید (کمک) - «پرسش و پاسخ - مولوی - لب المیزان». دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۱-۱۹. از پارامتر ناشناخته
|وبگاه=
صرف نظر شد (|وبگاه=
پیشنهاد میشود) (کمک) - «تصوف در لباس جدید». خبرآنلاین. ۲۰۱۳-۰۳-۰۴. دریافتشده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۵.