ردیاب نوترینو

ردیاب نوترینو (انگلیسی: Neutrino detector‎) یک آشکارساز ویژه جهت مطالعه خواص نوترینوها هستند. از آنجایی که نوترینوها فقط توسط نیروی هسته‌ای ضعیف با دیگر ذرات بنیادی برهمکنش نشان می‌دهند، در نتیجه باید ردیاب‌های آن‌ها در ابعاد بزرگی ساخته شوند تا تعداد قابل توجهی از نوترونوها را ردیابی کنند. همچنین به جهت کاهش اختلالات ناشی از پرتوهای کیهانی و دیگر آثار زمینه‌ای بر ردیاب، این دستگاه‌ها در زیر زمین ساخته و مورد استفاده قرار می‌گیرند.[1]

نمایی از داخل یک ردیاب نوتریونو به نام MiniBooNE که در آزمایشگاه فرمی واقع در ایالت ایلینوی آمریکا قرار دارد.

منابع

KENNETH CHANG (April 26, 2005). "Tiny, Plentiful and Really Hard to Catch". The New York Times. Retrieved 2011-06-16. In 1987, astronomers counted 19 neutrinos from an explosion of a star in the nearby Large Magellanic Cloud, 19 out of the billion trillion trillion trillion trillion neutrinos that flew from the supernova.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[twsP16-1] KENNETH CHANG (April 26, 2005). "Tiny, Plentiful and Really Hard to Catch". The New York Times. Retrieved 2011-06-16. In 1987, astronomers counted 19 neutrinos from an explosion of a star in the nearby Large Magellanic Cloud, 19 out of the billion trillion trillion trillion trillion neutrinos that flew from the supernova.