رسانندگی گرمایی

رسانندگی گرمایی،[1] در فیزیک، ، خاصیتی از اجسام است که بیانگر توانایی آنها در انتقال گرما می‌باشد. این ضریب در قانون فوریه ظاهر می‌شود. یکای رسانندگی گرمایی در دستگاه SI وات بر کلوین متر است (W·K−۱·m−۱).

مقدار رسانندگی گرمایی برای مواد مختلف در دمای اتاق(25)

ماده رسانایی گرمایی
W/(m·K)
ایروژل ۰٫۰۰۴ - ۰٫۰۴
هوا ۰٫۰۲۵
چوب ۰٫۰۴ - ۰٫۴
الکلها و روغن‌ها ۰٫۱ - ۰٫۲۱
پلی‌پروپیلن ۰٫۲۵ [2]
نفت ۰٫۱۳۸
LPG ۰٫۲۳ - ۰٫۲۶
اپوکسی (با زمینه سیلیکایی) ۰٫۳۰
اپوکسی (بدون زمینه) ۰٫۵۹
آب (مایع) ۰٫۶
شیشه ۱٫۱
خاک ۱٫۵
یخ ۲
سرب ۳۵٫۳
آلومینیوم ۲۳۷ (خالص)
۱۲۰—۱۸۰ (آلیاژها)
طلا ۳۱۸
مس ۴۰۱
نقره ۴۲۹
الماس ۹۰۰ - ۲۳۲۰

جستار های وابسته

منابع

  1. رسانندگی گرمایی واژهٔ مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی به جای thermal conductivity یا heat conductivity در انگلیسی و در حوزهٔ فیزیک است. «فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان ـ دفتر هفتم، بخش لاتین». فرهنگستان زبان و ادب فارسی. ص. ۴۴. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۲.
  2. Walter Michaeli, Extrusion Dies for Plastics and Rubber, 2nd Ed., Hanser Publishers, New York, 1992.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.