رواق دارالسرور
رواق دارالسرور در جنوب شرقی حرم علی بن موسیالرضا در مشهد قرار دارد. این رواق بین رواق دارالسعاده و رواق دارالذکر واقع شده و یکی از راههای اصلی ورود به حرم از صحن آزادی میباشد. این بنا از شمال به رواق دارالسعاده و از جنوب به رواق دارالذکر و رواق دارالعزه و از مشرق به صحن آزادی و از مغرب به رواق دارالسلام منتهی میشود.
در ضلع شمالی رواق گذرگاهی وسیع با دری زرین به رواق دارالسعاده راه دارد و ضلع جنوبی آن از طریق سه درگاه به رواق دارالذکر و یک درگاه به رواق دارالعزه مرتبط است.
ابعاد رواق دارالسرور ۲۴ متر و ۱۰ سانتیمتر در ۴ متر ۸۰ سانتیمتر و ارتفاع آن ۴ متر ۷۵ سانتیمتر است که پس از کسر پایههای پیش آمده در رواق مساحت آن به ۱۰۰ مترمربع میرسد.
در گذشته این بنا به صورت چند اتاق بود که ابتدا به عنوان آبدارخانه آستان قدس رضوی و آسایشگاه عدهای از خدام و پس از آن به عنوان محل دفتر امور داخلی حرم استفاده میشد. پس از آن و در زمان نیابت تولیت سید فخرالدین شادماندر سال ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۸ هجری شمسی این قسمتها به یک فضای وسیع تبدیل و به نام رواق دارالسرور نامیده شد.
کف و ازاره با سنگ مرمر پوشش یافته و ار بالای ازاره، دیوارها و سقف رواق آئینه کاری شدهاست. در این رواق اشخاصی چون میرزا علی فلسفی،حسنعلی مروارید، سید ابوالحسن حافظیان، سید فخرالدین شادمان[1] و… مدفون میباشند.
منابع
- کاویانیان، سید احتشام (۱۳۵۵). شمس الشموس. آستان قدس رضوی.