رویداد کارولین

قضیه کارولین[1] اشاره به ماجرای ۲۹ دسامبر سال ۱۸۳۷ در آبهای شمال نیاگارا است که طی آن نیروهای انگلیسی بهمراه گروه کوچکی از نیروهای وفادار به دولت کانادا، به کشتی آمریکایی کارولین حمله کردند و آنرا به آتش کشیدند و در بالای آبشار نیاگارا رها کردند. در این واقعه مسافرین تعدادی زخمی شدند، دوازده نفر مفقود گشتند و یک‌نفر هم کشته شد.[2]

بعد از این واقعه، احساسات عمومی درآمریکا بالا گرفت و مقامات آن کشور اعتراض نمودند اما دولت انگلستان که خود را صاحب اختیار کانادا می‌پنداشت و آن کشور را در تصرف خود داشت، اعلام نمود اعتراض وارد نیست چون در کشتی مزبور، گروهی از مخالفان ما حضور داشتند و حمله به آنان به خاطر نگرانی از تهدید حامیان شورشیان ضرورت داشت و نیروهای وابسته به انگلیس برای دفاع از خود به کشتی حمله کردند.

بعد از کشاکشهای بسیار، با تبادل نظر «دانیل وبستر»[3] وزیر کشور وقت آمریکا و «لرد اشبورتون»،[4] وزیر خارجه وقت بریتانیا، پذیرفته شد که این حرکت در جهت «اصل اقدام پیشگیرانه در دفاع از خود»[5] بوده و ضرورت داشته‌است.[6]

در آغاز، چارچوب اقدام پیشگیرانه (حمله پیشدستانه) آنچنان که باید روشن نبود. اما بعد دانیل وبستر در نامه به لرد اشبورتون، برای استفاده از آن سه شرط زیر را مشخص نمود و توافق شد اقدام پیشگیرانه (حمله پیشدستانه) تنها وقتی مجاز است که:

۱- تهدید به صورت مستقیم جلوه گر شود.

۲- هیچ فرصتی برای مذاکره وجود نداشته باشد. و،

۳- هیچ وسیله دیگری به جز حمله نظامی برای دفاع از خود موجود نباشد.[7]

از آن زمان تاکنون[8] نظریه دانیل وبستر مطرح است و به عنوان یکی از اصول حقوق بین‌الملل شمرده می‌شود.[9]

پی‌آمد قضیه کارولین و نامه نگاری مسئولین دو کشور در این رابطه، به کدورت و رویارویی انگلیس و آمریکا تا حدود زیادی پایان داد.

پانویس
  1. Caroline affair
  2. گفته شده دولت آمریکا از ناراضیان کانادایی که با رهبری «ویلیام لیون مک نزی» William Lyon Mackenzie خواهان دولتی دموکراتیک بودند، طرفداری می‌کرد.
  3. Daniel Webster
  4. Lord Ashburton
  5. anticipatory self-defense / preemption doctrine
  6. اول ژوئن سال ۲۰۰۲ جورج دبلیو بوش رئیس جمهور وقت ایالات متحده با اشاره به واقعه کارولین موضوع دفاع پیشگیرانه را دوباره مطرح کرد. بعدها نیز حملات هواپیماهای بدون سرنشین در پاکستان (به مواضع طالبان) پیشگیرانه تعریف شد اما ادلّه حقوقی آن محل تردید است.
  7. اصول صریح کارولین و بند ۵۱ منشور ملل متحد که دفاع از خود را تنها در برابر حمله مسلحانه رخ داده (نه حمله‌ای که در شرف وقوع باشد) مجاز دانسته، عملیات پیشگیرانه را که می‌تواند شکل غیرنظامی هم به خود بگیرد، از تجاور نظامی به سرزمین دیگران، جدا می‌کند.
  8. تهاجم نظامی آمریکا به کشور کوچک گرانادا در ۲۵ اکتبر ۱۹۸۳ با تکیه به نظرات دانیل وبستر در ماجرای کارولین، توجیه شد ولی حقوقدانان غیردولتی نپذیرفتند و اقدام ایالات متحده در حمله به گرانادا محکوم شد.
  9. اسناد مربوط به رویداد کارولین:
    The famous case of the Caroline is treated and discussed, with elaborate citation of authority, in Moore, Digest, II, 24-30, 409-14; VI, 261-62; VII, 919-20; see also Moore, International Arbitrations, III, 2419-28, regarding the claim of Alexander McLeod. The following statement is extracted from Moore, Digest, II, 409-11 (and see the following, there cited: House Document No. 64, 25th Congress, Ed session, serial 322; House Document No. 74, 25th Congress, 2d session, serial 323; House Document No. 302, 25th Congress, 2d session, serial 329; House Document No. 183, 25th Congress, 3d session, serial 347; House Document No. 33, 26th Congress, 2d session, serial 383; House Report No. 162, 26th Congress, 2d session, serial 388; House Document No. 128, 27th Congress, 2d session, serial 403; Senate Document No. 99, 27th Congress, 3d session, serial 415):
    http://avalon.law.yale.edu/19th_century/br-1842d.asp%7B%7Bپایان%5Bپیوند+مرده%5D چپ‌چین}}

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.