زالوی شانزده‌چنگ
زالوی شانزده‌چنگ که کپلک آزادماهی هم نامیده شده انگل برون‌زی تک‌میزبان است که بیشتر بر روی پوست ماهیان آب شیرین و به‌ویژه بر روی پوست آزادماهی اطلس زندگی می‌کند.
| زالوی شانزده‌چنگ | |
|---|---|
 | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | پهن‌کرمان |
| رده: | تک‌میزبانان |
| راسته: | Monopisthocotylea |
| تیره: | Gyrodactylidae |
| سرده: | Gyrodactylus |
| گونه: | G. salaris |
| نام علمی | |
| Gyrodactylus salaris مالمبرگ، ۱۹۵۷ | |
زالوی شانزده‌چنگ اندامی در پس خود دارد که به شکل شانه‌ای با شانزده چنگ است و برای اتصال این انگل به بدن میزبان به‌کار می‌رود. زالوی شانزده‌چنگ را با چشم غیرمسلح نمی‌توان دید اما با ذره‌بین قابل مشاهده است.
این کرم زالووار، به هنگام تغذیه، بخش جلویی بدن خود را با غذه‌هایی که در سر خود دارد به بدن میزبان محکم می‌کند. سپس، حلق خود را به دهان خود می‌آورد و محلولی گوارشی را ترشح می‌کند که پوست ماهی را در خود حل می‌کند. پوست حل شده و مخاط پس از آن به اندرونه کرم مکیده می‌شوند.
اگر شمار زیادی از زالوهای شانزده‌چنگ به ماهی بچسبند باعث ایجاد زخم‌هایی بزرگ بر روی پوست ماهی می‌شوند که این خود می‌تواند عفونت‌های بعدی را همراه داشته‌باشند.
نوزادان زالوهای شانزده‌چنگ تقریباً به بزرگی خودشان به دنیا می‌آیند و نوزادان این نوزدان نیز از همان آغاز در بدن آنها در حال رشد هستند.
در دهه ۱۹۷۰ ورود زالوهای شانزده‌چنگ به زیستگاه آزادماهی‌های اطلس در آب‌های شیرین نروژ باعث از دست رفتن فاجعه‌بار شماری زیادی از آنها شد. تا سال ۲۰۰۱ زالوهای شانزده‌چنگ باعث شدند تا جمعیت آزادماهی‌های اطلس در ۴۱ رودخانه نروژ تقریباً به‌طور کامل از دست برود.
منابع
Wikipedia contributors, "Gyrodactylus salaris," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed December 23, 2010).
پیوند به بیرون
- Fisheries Research Services بایگانی‌شده در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine
- Distribution of salmon parasite Gyrodactylus salaris
بیماری‌ها و انگل‌های ماهی | ||
|---|---|---|
| بیمارگرها |
|  |
| انگل‌ها |
| |
| جستارهای وابسته |
| |
برابرهای انگلیسی | ||