زبانهای تبتی-برمهای
زبانهای تبتی-برمهای نام یکی از زیرشاخههای خانواده زبانهای چینی-تبتی است که شامل زبانهای غیر چینی این خانواده میشود. بیش از ۴۰۰ زبان از این خانواده در جنوب شرق آسیا و بخشهایی از شرق و جنوب آسیا گویش میشوند.
زبانهای تبتی-برمهای | |
---|---|
پراکنش: | آسیای جنوب شرقی، آسیای شرقی، آسیای جنوبی |
تبار: | زبانهای چینی-تبتی
|
نیا: | Proto-Tibeto-Burman |
زیرگروهها: |
Bodish, Burmo-Qiangic, Chepangic, Dura, Gongduk, Karbi, Karenic, Kiranti, Lepcha, Lhokpu, Magaric, Mruic، زبان نپال بهاسایی, Nungish, 'Ole, Pyu, Raji–Raute, Sal, Tani (Miric), Tamangic, Tshangla, Tujia, West Himalayish, Zakhring
Dubious as TB: Digaro, Hruso, Kho-Bwa, Miji, Midzu, Puroik, Siangic
|
ایزو ۵–۶۳۹ | tbq |
گلاتولوگ | None |
حدود۶۰ میلیون نفر به یکی از زبانهای تبتی-برمهای سخن میگویند که نیمی از آنها به برمهای و ۱۳٪ از آنها به تبتی سخن میگویند.[1] نام خانواده از دو زبان گسترده آن یعنی برمهای (بیش از ۳۵ میلیون سخنگو) و تبتی (بیش از ۸ میلیون) آمدهاست. این زبانها همچنین دارای سنتهای ادبی گستردهای هستند که قدمت آنها به ترتیب به قرون ۱۲ و ۷ میرسد.
جستارهای وابسته
منابع
- "Tibeto". www.languagesgulper.com. Retrieved 2017-10-15.
پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.