زبان‌های تبتی-برمه‌ای

زبان‌های تبتی-برمه‌ای نام یکی از زیرشاخه‌های خانواده زبان‌های چینی-تبتی است که شامل زبان‌های غیر چینی این خانواده می‌شود. بیش از ۴۰۰ زبان از این خانواده در جنوب شرق آسیا و بخش‌هایی از شرق و جنوب آسیا گویش می‌شوند.

زبان‌های تبتی-برمه‌ای
پراکنش:آسیای جنوب شرقی، آسیای شرقی، آسیای جنوبی
تبار:زبان‌های چینی-تبتی
  • زبان‌های تبتی-برمه‌ای
نیا:Proto-Tibeto-Burman
زیرگروه‌ها:
Bodish, Burmo-Qiangic, Chepangic, Dura, Gongduk, Karbi, Karenic, Kiranti, Lepcha, Lhokpu, Magaric, Mruic، زبان نپال بهاسایی, Nungish, 'Ole, Pyu, Raji–Raute, Sal, Tani (Miric), Tamangic, Tshangla, Tujia, West Himalayish, Zakhring
"Naga": Ao, Angami–Pochuri، زبان مانیپوری, Tangkhul, Zeme, Kukish
Dubious as TB: Digaro, Hruso, Kho-Bwa, Miji, Midzu, Puroik, Siangic
ایزو ۵–۶۳۹tbq
گلاتولوگNone
  Burmish
  Rung
  Tani
  Qiang
  Bodo–Garo
  Konyak
  Naga
  Kukish

حدود۶۰ میلیون نفر به یکی از زبان‌های تبتی-برمه‌ای سخن می‌گویند که نیمی از آن‌ها به برمه‌ای و ۱۳٪ از آن‌ها به تبتی سخن می‌گویند.[1] نام خانواده از دو زبان گسترده آن یعنی برمه‌ای (بیش از ۳۵ میلیون سخنگو) و تبتی (بیش از ۸ میلیون) آمده‌است. این زبان‌ها همچنین دارای سنت‌های ادبی گسترده‌ای هستند که قدمت آن‌ها به ترتیب به قرون ۱۲ و ۷ می‌رسد.

جستارهای وابسته

منابع

  1. "Tibeto". www.languagesgulper.com. Retrieved 2017-10-15.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.