زندگی دوگانه ورونیکا
زندگی دوگانهٔ ورونیک (به فرانسوی: La double vie de Véronique) فیلمی است فرانسوی به کارگردانی کریشتوف کیشلوفسکی ساخته شده در سال ۱۹۹۱.
| زندگی دوگانه ورونیکا | |
|---|---|
_poster.jpg.webp) پوستر انگلیسی فیلم زندگی دوگانه ورونیک | |
| کارگردان | کریشتوف کیشلوفسکی |
| تهیه‌کننده | لئوناردو دو لا فوئنته |
| نویسنده | کریشتوف کیشلوفسکی کشیشتف پیسیویچ |
| داستان | درام، فانتزی، موزیک |
| بازیگران | ایرن ژاکوب گیوم دو تونکدک الکساندر باردینی ووادیسواف کووالسکی کالینا یندروشیک فیلیپ ولته |
| موسیقی | زبیگنیف پرایزنر |
| فیلم‌بردار | اسواوومیر ایجاک |
| تدوین‌گر | ژاک ویتا |
| توزیع‌کننده | میراماکس |
تاریخ‌های انتشار | ۱۵ مه ۱۹۹۱ |
مدت زمان | ۹۶ دقیقه |
| کشور | فرانسه، لهستان، نروژ |
| زبان | فرانسوی لهستانی |
| فروش گیشه | ۱٬۹۹۹٬۹۵۵ دلار (ایالات متحده) |
موسیقی مشهور متن فیلم ساختهٔ آهنگساز لهستانی، زبیگنیف پرایزنر است.
زندگی دوگانه ورونیک هم از حیث فنی و بصری و هم از حیث هنر شخصیت‌پردازی و پیشبرد داستان و درام از دستاوردهای مهم سینما در دهه ۱۹۹۰ (میلادی) است. اما اوج هنر کارگردانی کیشلوفسکی در بازی‌گیری از بازیگرانش است که این مزیت در زندگی دوگانه ورونیک هم مثل سه‌رنگ بسیار به چشم می‌آید؛ بازی ایرنه ژاکوب در دو فیلم کیشلوفسکی یعنی همین فیلم و قرمز فوق‌العاده و از بهترین بازی‌های دو دهه اخیر است و در فیلم دیگری چنین بازی درخشانی نکرده‌است.
موفقیت فیلم زندگی دوگانه ورونیک باعث شد کیشلوفسکی، سه‌گانه مشهور خود: آبی، سفید، قرمز را بسازد.
خلاصه داستان
ورونیکا (ژاکوب) به کراکوف می‌آید و در مدرسه موسیقی به تحصیل آواز می‌پردازد، اما پس از مدتی بیمار می‌شود و طی نخستین اجرای عمومی‌اش روی صحنه می‌میرد. در همین زمان در پاریس، ورونیک (ژاکوب) آرزوهایش را برای بدل شدن به یک خواننده حرفه‌ای کنار می‌گذارد تا معلم مدرسه شود و در این بین با عروسک‌گردانی ملاقات می‌کند. ورونیک در ضمن گوئی با نوعی تله‌پاتی وجود همزاد درگذشته‌اش را حس می‌کند.
گذری بر فیلم
زندگی دوگانه ورونیک به نوعی بخش‌هایی از سه‌رنگ فیلم بعدی کیشلوفسکی را در خود دارد. در این فیلم نیز مانند سه رنگ شخصیت محوری آن یک زن است. هرچند ارتباط فیلم با موسیقی مخاطب را به یاد آبی می‌اندازد و حضور درخشان ایرنه ژاکوب برای مخاطب قرمز را تداعی می‌کند.
ایرنه ژاکوب جوان در زندگی دوگانه ورونیکا هنرنمایی می‌کند. شخصیت یک زن غمگین را به نحوی درخشان اجرا می‌کند. بیشتر فیلم‌های کیشلوفسکی دارای نماهای آرام و ثابت است و نمایش دغدغه و نامیدی در چهره بازیگرانش با استفاده از نمای نزدیک است. همین مورد بازی بازیگران را سخت می‌کند ولی ایرنه‌ژاکوب جوان، به خوبی از عهده آن بر می‌آید. موسیقی در فیلم‌های کیشلوفسکی کارکرد متفاوتی دارد. موسیقی در فیلم‌های او بخشی از فیلم است. معمولاً شخصیت‌های فیلم‌های او درگیر موسیقی در فیلم هستند. موسیقی آثار کیشلوفسکی بسیار زیبا و تأثیر گذارند. به طوری که موسیقی آثار او را به تنهایی و بدون فیلم نیز می‌توان بارها شنید. موسیقی ورونیکا نیز همین‌گونه است و این مورد مدیون زبیگنف پرایزنر است.
طبق معمول سبک کیشلوفسکی، زندگی دوگانه ورونیک فیلمی است دربارهٔ زندگی‌هائی که به گونه‌ای پر رمز و راز و تقدیری به هم پیوند خورده‌اند. ژاکوب در هر دو نقش عالی است اما ورونیکای لهستانی، به‌ویژه در صحنه‌های پیش از مرگ، روح را تسخیر می‌کند. فیلم آشکارا بر محور جذبه معمائی و خاموش او بنا شده‌است که می‌تواند این دو شخصیت را در عین شباهت کامل ظاهری، به نحوی ظریف متفاوت بنمایاند.
جوایز
- برنده نخل طلای بهترین بازیگر نقش اول زن