سالار (نام)
سالار در زبان پهلوی، هم‌معنی سردار و سپهسالار و مترادف رئیس، سَروَر و مهتر است و برای فرمانده لشکر و بزرگ قوم و قبیله کاربرد داشت و از ریشه کلمه سالدار، به معنای سالخورده و ریش سفید است.[1][2][3]
سالار همچنین یک نام فارسی رایج در ایران برای مردان است و بخصوص در استان‌های کردستان و آذربایجان استفاده می‌شود و در زمان قاجاریه به عنوان یکی از القاب سلطنتی به بزرگان و معتمدین حکومتی اعطا می‌شد.
منابع
- لغت‌نامه دهخدا
- لغت‌نامه معین
- واژه یاب - سالار
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Salar (name)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ ژوئن ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.