سبائیه

سبائیه نام فرقه‌ایست که در سالهای ابتدایی خلافت علی بن ابی‌طالب، شکل گرفته و از طایفه غالیان محسوب می‌شود. این طایفه به الوهیت علی بن ابی‌طالب معتقدند.

تاریخچه

غالیان فرقه‌ای اسلامی هستند که تاسیس آنها مربوط به سال ۳۵ تا ۴۰ هجری و در کوفه معرفی شده‌است. به گفته طبری، فرقه سبائیه، فرقه‌ایست که توسط عبدالله بن سبا، و در اواخر حکومت عثمان پایه‌ریزی شده‌است. نام این فرقه از نام موسس آن عبدالله بن سبا گرفته شده‌است. برخی منابع از تحریک عمار یاسر در مخالفت با عثمان و همچنین تحریک مصریان در شورش علیه عثمان، عبدالله بن سبا را دخیل می‌دانند. [1]

دانشنامه اسلام، پس از بررسی روایات عبدالله بن سبا و اعتقادات فرقه سبائیه، معتقد است که تناقضاتی بین این دو وجود دارد، با این حال، وی را مؤسس فرقه سبائیه دانسته که مقام علی را بیش از حد بالا می‌برند. همچنین از گزارشی یاد می‌کند که بر اساس آن، علی بن ابی‌طالب، فرمان داد که به علت خدا نامیدنش از سوی این فرقه، ابن سبا و پیروانش را بسوزانند.[2] این در حالیست که در منابعی که تا پیش از قرن سوم نگاشته شده، از اعتقاد عبدالله بن سبا به الوهیت علی بن ابی‌طالب مطلبی را یاد نکرده‌اند.[3]

پانویس
  1. صفری فروشانی، رفتارشناسی امام رضا و فرقه‌های شیعه، ۱۶ و ۱۷.
  2. Hodgson, “ʿAbd Allāh b. Sabaʾ”, 1:‎ 51.
  3. صفری فروشانی، رفتارشناسی امام رضا و فرقه‌های شیعه، ۱۶ و ۱۷.

منابع
  • صفری فروشانی، نعمت‌الله؛ بختیاری، زهرا (۱۳۹۱). رفتارشناسی امام رضا علیه السلام و فرقه های درون شیعی. مشهد: انتشارات قدس رضوی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۵۴۳-۰۳-۱.
  • Hodgson, M.G.S (1986). "ʿAbd Allāh b. Sabaʾ". Encyclopaedia of Islam. ۱ (second ed.). Leiden: E. J. Brill. p. ۵۱. ISBN 90-04-08114-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.