ستیغ تهیگاهی
سِتیغ خاصِرهای یا ایلیاک کرست (انگلیسی: Iliac crest) به سطح فوقانی بالهای استخوان تهیگاهی گفته میشود. این بخش از خار خاصره قدامی فوقانی (ASIS) تا خار خاصره خلفی فوقانی (PSIS) امتداد دارد.
| ستیغ خاصرهای | |
|---|---|
 Pelvic girdle. | |
 Overview of Ilium as largest bone of the pelvis. | |
| جزئیات | |
| شناسهها | |
| لاتین | crista iliaca |
| TA98 | A02.5.01.106 |
| TA2 | 1322 |
| FMA | 16914 |
بیشتر عضلات دیوارهٔ قدامی خارجی شکم مانند عضله مایل داخلی شکم، عضله مایل خارجی شکم و عضله عرضی شکمی و سایر عضلات مانند عضله پشتی بزرگ به این قسمت متصل هستند.
ستیغ خاصرهای در تمامی طولش در حاشیه پایینی کمر لمس میشود و بالاترین نقطه آن در سطح مهره چهارم کمری (L4) قرار گرفته و حدود ۵–۴ سانتیمتر از پایینترین قسمت حاشیه دندهای فاصله دارد.
جستارهای وابسته
نگارخانه
Muscles connecting the upper extremity to the vertebral column. Left iliac crest is labeled in red.
Plan of ossification of the hip bone.
The Obliquus internus abdominis.
Muscles of the iliac and anterior femoral regions.
The relations of the kidneys from behind.
Iliac crest labeled at center right.
Iliac crest
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Iliac crest». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ مه ۲۰۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.