ستیغ تهیگاهی
سِتیغ خاصِرهای یا ایلیاک کرست (انگلیسی: Iliac crest) به سطح فوقانی بالهای استخوان تهیگاهی گفته میشود. این بخش از خار خاصره قدامی فوقانی (ASIS) تا خار خاصره خلفی فوقانی (PSIS) امتداد دارد.
ستیغ خاصرهای | |
---|---|
جزئیات | |
شناسهها | |
لاتین | crista iliaca |
TA98 | A02.5.01.106 |
TA2 | 1322 |
FMA | 16914 |
بیشتر عضلات دیوارهٔ قدامی خارجی شکم مانند عضله مایل داخلی شکم، عضله مایل خارجی شکم و عضله عرضی شکمی و سایر عضلات مانند عضله پشتی بزرگ به این قسمت متصل هستند.
ستیغ خاصرهای در تمامی طولش در حاشیه پایینی کمر لمس میشود و بالاترین نقطه آن در سطح مهره چهارم کمری (L4) قرار گرفته و حدود ۵–۴ سانتیمتر از پایینترین قسمت حاشیه دندهای فاصله دارد.
جستارهای وابسته
نگارخانه
- Muscles connecting the upper extremity to the vertebral column. Left iliac crest is labeled in red.
- Plan of ossification of the hip bone.
- The Obliquus internus abdominis.
- Muscles of the iliac and anterior femoral regions.
- The relations of the kidneys from behind.
- Iliac crest labeled at center right.
- Iliac crest
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Iliac crest». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۱ مه ۲۰۱۵.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.