سرآب
سرآب جائی است که آب از چشمهساران نزدیک به هم میجوشد و تشکیل رودی بزرگ میدهد. سرآب آبی جوشان و جاری است که جریان آب هم میتواند درونی یا زیرزمین باشد و هم میتواند بیرونی یا در روی زمین جریان داشته باشد. جریان آب در زیرخاک، سنگ و صخرهها باعث پاکی و تصفیهٔ آب از هر آلودگی به ویژه املاح میگردد. آبهای سرآبها در روی زمین در ردیف پاکترین و سالمترین آبهای شیرین هستند. شهرستان نهاوند دارای بیشترین سرآبها در ایران است.[1]
در قدیم، باغ و زمینی که نزدیک آب و سرچشمه یا ابتدای نهر و رودخانه باشد را سرآب مینامیدند.[2]
جستارهای وابسته
پانویس
- همدان دروازهٔ تاریخ، ص ۲۵۹
- «معنی سراب - فرهنگ لغت عمید». لغت نامه دهخدا، معین، عمید. دریافتشده در ۲۰۱۵-۰۶-۰۶.
منابع
- جهانپور، علی (۱۳۸۷). همدان دروازهٔ تاریخ. تهران: سپهر دانش. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۸۹۶۶-۱۷-۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.