سنوسیه

سنوسیه یا اُخُوَتِ سِنوسی یکی از فرقه‌های مذهبی اسلامی در شمال آفریقا بود.

فرقه سنوسی توسط محمد بن علی سنوسی بنیاد شده بود. این فرقه سختگیری در زندگی را با رزمندگی در هدف‌های سیاسی همراه می‌کرد و گرایش‌های صوفی‌منشی داشت. خانقاه‌های آن در شمال آفریقا و بویژه در لیبی گسترش یافت و با پیوستن بردگان آزادشده قدرت یافت.

ایتالیا با جنگ با ترک‌های عثمانی در سال ۱۹۱۱ لیبی را از دست عثمانی‌ها درآورده و در اختیار خود گرفت. در سال ۱۹۲۲، بنیتو موسولینی، فاشیست ایتالیا، با این ایده که رومی‌ها ۲۰۰۰ سال پیش از آن لیبی را فتح کرده‌بودند اقدام به «فتح دوباره» لیبی کرد و سنوسی‌ها رهبران مقاومت علیه حملات او شدند.[1]

ایتالیایی‌ها خانقاه‌های سنوسی را بستند، شیخ‌های آنان را دستگیر کردند و زمین مسجدهای آن‌ها را مصادره کردند. مبارزه مردم لیبی علیه ایتالیا تا سال ۱۹۴۳ ادامه یافت.[1]

پس از جنگ جهانی دوم رهبر سنوسیه به پادشاهی رسید و تا زمان سرهنگ معمر قذافی در قدرت بود.

منابع

مک‌ایودی، کالین، اطلس تاریخی آفریقا، ترجمه فریدون فاطمی، نشر مرکز، تهران ۱۳۶۵، پانویس ص ۱۵۲.

  1. John L. Wright, Libya, a Modern History, Johns Hopkins University Press, p.42
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.